3D در خانه: تکنیک های عکس برداری - بخش دوم

بخش دوم : تکنیک های عکس برداری

موضوعی که کاملا روشن است این است که ما برای ساخت تصویر سه بعدی نیاز به تصویر برداری از دو زاویه مختلف از سوژه مورد نظر خود داریم. برای این کار گرفتن دو شات، ساده ترین راه ممکن است ولی به علت این که ممکن است در بین این دو شات سوژه جا بجا شود و یا عوامل محیطی دست خوش تغییر شوند این روش برای عکس برداری از سوژه های ثابت قابل استفاده خواهد بود.

در نظر داشته باشید که زاویه ای که برای گرفتن دو تصویر استفاده می کنید دست خود شماست ولی باید سوژه در مرکز باقی بماند. هر چه زاویه شما بیشتر باشد عمق میدان بیشتری خواید داشت. عمق میدان زیاد از حد نیز باعث عدم همپوشانی مناسب و از دست رفتن جلوه واقعی عکس می شود. در ضمن با توجه به ساختار پخشی که مد نظر دارید هر چه زاویه شما بیشتر شود احتمال بیشتر شدن  Crosstalk وجود دارد. برای این منظور دقت کنید که فاصله دو چشم از یک دیگر چند سانت بیشتر نیست ولی چون زاویه پوشش چشم انسان و لنز های دوربین عکاسی با هم متفاوتند شما معمولا نیاز با فاصله بیشتر و زاویه ی بیشتری  دارید. با تمرین و تجربه اندازه این فاصله را بدست خواهید آورد. برای شروع توصیه می کنیم بین هر کدام از شات ها 10 سانت فاصله بگذارید.

به تصویر زیر دقت کنید (زاویه ها در این تصویر برای درک بهتر کشیده شده اند)

کادر و خطوط قرمز رنگ نشان دهنده دید شما با چشم چپ است،  بهتر است بگوییم تصویر چپ  و همینطور کادر و خطوط آبی متعلق به تصویر سمت راست.

در نظر داشته باشید که به علت تغییر زاویه دید کادر نهایی شما هرگز همپوشانی 100% نخواهد داشت و باید در نهایت فصل مشترک این دو تصویر که با حاله ی طوسی مشخص شده را انتخاب کنیم. خطوط سبز رنگ نشانه مرکز عکس شماست که باید ثابت بماند.

لنز های سه بعدی:

با توجه به توضیحات بالا احتمالا عکاسی با این طریق خیلی برای شما راحت نباشد. به همین منظور روش های دیگری را پیشنهاد خواهیم کرد. روش اول استفاده از لنز های سه بعدی می باشد، قابل سوار شدن بر روی دوربین های SLR-  این لنز ها در رنج های مختلف و همینطور با قیمت های مختلف در دسترس می باشند.

خوبی استفاده از این لنز ها ثبت تصویر از هر دو زاویه در یک زمان است و مشکل تکان خوردن سوژه از بین می رود ولی دارای چند اشکال هستند. یکی این که تغییر زاویه در آنها تعبیه نشده و فاصله دو بخش عدسی از هم ثابت است. دیگر اینکه افرادی که از دوربین های SLR  استفاده می کنند علاقه بسیاری برای استفاده از حالت Tele یا حالت Wide دارند ولی این لنز ها فقط با فاصله کانونی ثابت در دسترس است و نمی توان انتظار عکاسی حرفه ای و ایده عال از آنها داشت. نکته منفی دیگر که از همه مهم تر است اینکه عکس ثبت شده در دوربین شما با استفاده از این لنز نصف کیفیت را دارا خواهد بود چون به هر حال این لنز نگاتیو یا سنسور دوربین را به دو قسمت برای عکس چپ و راست تقسیم می کند. مانند نمونه زیر:

دو دوربین هم زمان :

این روش دارای کیفیت بسیار بالاست ولی متقابلا هزینه آن نیز بالاست. در این روش عکس شما توسط دو دوربین ترجیحا هم سان که با هم همسان (Sync) شده اند ، گرفته می شود. علت هزینه بردار بودن آن مشخص است چون نیاز به دو دوربین دارید. ولی اشکالات استفاده از لنز سه بعدی را ندارد.

در این حالت دوربین ها روی پایه ی مخصوصی قرار می گیرند که قابلیت تنظیم فاصله را داراست و می توان با استفاده از لنز های دوربین جلوه های بسیار خوبی به عکس داد. اکثر دوربین های دیجیتال امروزی قابلیت اتصال به یکدیگر و همسانی را دارا می باشند.

استفاده از دوربین های سه  بعدی:

تمامی این روش ها برای این بود که دوربین خوبی به عنوان دوربین ها سه بعدی وجود نداشت . گرچه هیجان بردن از تصاویر سه بعدی چیز جدیدی نیست و از گذشته وجود داشته ولی امروزه با کمک تکنولوژی این لذت به خانه نیز راه یافته. یکی از آسان ترین روش های عکس برداری سه بعدی استفاده از دوربین های سه بعدی است. متاسفانه این دوربین ها در حال حاضر دارای قیمت های بسیار بالایی بوده و قابلیت تنظیم فاصله در آنها نیز وجود ندارد، البته با توجه به ساختار دوربین، اضافه کردن این خاصیت سخت به نظر نمی رسد. برای مثال می توان به دوربین Fuji W1 اشاره کرد که در این رنج بهترین کیفیت را داراست.

در بخش بعدی به تکنولوژی ها و روش های فیلم برداری می پردازیم که بیشتر همانند تکنیک های عکاسی بوده – با اندکی تفاوت- و به شما کمک می کنیم یک عکس سه بعدی و عینک مخصوص را ساخته و از تصاویری که خودتان ثبت کردید لذت ببرید. با ما همراه باشید.

سه بعدی در خانه: بخش اول: تکنولوژی های پخش | بخش دوم: عکس برداری سه بعدی

منبع: Zoomit.ir