اختلال بیش فعالی و نقص توجه نوعی اختلال رشدی به حساب می آید. در این اختلال بدلایل مختلف رشد بخشی از مغز به صورت نرمال اتفاق نمی افتد. میزان اختلال در افراد مختلف متغیر است در برخی شدت بیماری بیشتر و در برخی کمتر است. گاهی اوقات این اختلال به حدی است که زندگی خانوادگی شغلی و اجتماعی او را تحت تاثیر قرار می دهد، در این حالت بایستی شخص تحت نظر روانپزشک به کنترل و درمان این بیماری بپردازد. علائم شایع در بیش فعالی علائم شایع در افراد مبتلا به این اختلال را می توان به اختلالت شایع در کوکان و اختلالات شایع در بزرگسالان دسته بندی کرد. علائم شایع در بیش فعالی کودکان: علائم بیش فعالی در کودکان می توانند در سه دسته جای گیرند: در این کودکان پرتحرکی و فعالیت دائم چشمگیر است. این کودکان لحظه ای در جای خود ارام و قرار ندارند و حتی اگر به انها تذکر داده شود بازم هم نمیتوانند دست از پرتحرکی بردارند. در دسته دوم کودکان بی توجه و بی تمرکز قرار دارند. این کودکان با کوچکترین محرکی تمرکز خود را از کاری که دارند انجام میدهند از دست می دهند. نوع سوم ترکیبی از دو نوع اول است. یعنی کودک هم دچار تحرک و فعالیت بالاست و هم از نقص توجه و تمرکز رنج میبرد. از علائم بیش فعالی کودکان می توان به موارد ذیل اشاره کرد: قطع گفتگوی دیگران و دائم پریدن وسط حرف کم طاقتی در ایستادن در صف و نوبت کودک بیش فعال عصبی و حساس است و دائم حرکت می کند کودک بیش فعال بازی بقیه را بهم میزند انجام وظایف محوله و تکالیف با بی دقتی عدم مهارت در برقراری ارتباط با دوستان دائم گم کردن وسایل دائم عوض کردن تصمیم و ازین شاخه به ان شاخه پریدن علائم شایع بیش فعالی در بزرگسالان: بی دقتی و عدم توجه به جزئیات گوش دادن به صحبت سایرین برای بیش فعالان مشکل است نظم و ترتیب در کارها را نمیتوانند رعایت کنند براحتی از کوره در میروند و به راحتی سرخورده و نا امید می شوند احساس ناآرامی و بی‌قراری دائم تصمیمات فکر نشده و تکانه ای بیش فعلان معمولا بسیار فراموشکارند تحمل انتظار کشیدن را ندارند و هر چیزی را در همان لحظه می خواهند میزان شیوع بیش فعالی در جهان چقدر است؟ این امار در کشور های مختلف می تواند متفاوت باشد اما طبق امار سازمان جهانی بهداشت بین 8 تا 12 درصد از کودکان در سراسر جهان دچار این سندروم هستند. بخشی از این کودکان با افزایش سن از این اختلال رهایی می یابند اما حدود 40 تا 60 درصد کودکان در بزرگسالی نیز این اختلال را خواهند داشت. تشخیص بیش فعالی بیش فعالی علائمی دارد که قبل از 7 سالگی قابل بررسی و مشاهده است. با یک روش یا یک علامت به تنهایی نمیتوان وجود یا عدم وجود بیش فعالی را در یک فرد اثبات کرد. علائمی مانند استرس و افسردگی که در بیش فعالی وجود دارند نبایستی و با اختلال افسردگی و اضطراب اشتباه گرفته شوند. تشخیص بیش فعالی از بچه های بالای 4 سال شروع می شود و بایستی از همان موقع با اقدامات درست دارویی و رفتاری به درمان بچه بیش فعال پرداخت. روش های مختلفی برای تشخیص بیش فعالی وجود دارد. تست های مختلف استاندارد در فضای اینترنت موجودند. روشهای عملی، بعنوان مثال روش نقشه مغزی، در تشخیص این بیماری خوب عمل می کنند؛ اما تا کنون تست و روشی که به صورت قطعی بیش فعالی را تشخیص دهد و مورد تایید سازمانهای جهانی بهداشت باشد ساخته نشده است. آشنایی با انواع چاقی و راهکارهای خانگی برای درمان آنرفتار والدین و آموزگاران با کودکان بیش فعال کودکان بیش فعال به دلیل تکانشگری پرتحرکی و کم توجهی ای که دارند می توانند والدین را براحتی از کوره در ببرند. ولی باید توجه داشت بچه بیش فعال در حقیقت رفتار خود را طبیعی می داند و والدین بایستی این نکته رو حتما در نظر داشته باشند. برای تربیت درست بچه های بیش فعال، به طوری که کمترین آسیب را از این اختلال ببینند، والدین باید حتما مطالعه کافی و دوره های مختلف مشاوره را دریافت نمایند تا بتوانند رفتارهای این کودکان را کنترل کنند. معلمین مدرسه براحتی متوجه تفاوت کودکان در کلاس های درس می شوند. از انجایی که تحصیلات و مدرسه در رشد شخصیتی کودک نقش بسیار مهمی را دارد، معلمین نیز بایستی از روش های درست و علمی برای کنترل این دانش آموزان استفاده کنند. علت بیش فعالی چیست؟ بیش فعالی علل مختلفی می تواند داشته باشد؛ عامل ژنتیک، عوارض بارداری و زایمان روی نوزاد، گوش درد های عفونی، یا ضربه هایی باشد که در دوران نوزادی به سر نوزاد وارد شده است، می توانند از جمله دلایل بروز بیش فعالی باشند. آثار بیش فعالی در زندگی بیش فعالی بخاطر از بین بردن تمرکز افراد را از نظر توان اجرایی ضعیف میکند. افراد بیش فعال معمولا بخاطر شکست های پیاپی و مشکلات زندگی اعتماد به نفس پایینی دارند. یک فرد بیش فعال بسته به شدت بیماری اش می تواند مانند یک فرد نرمال یا یک فرد شکست خورده زندگی کند. افراد مبتلا به سندروم بیش فعالی معمولا در ازدواج دچار مشکل می شوند و درصد بالایی از این افراد در ازدواج و زناشویی شکست را تجربه کرده اند. مشکل دیگر افراد بیش فعال گرایش بالای این افراد به مواد مخدر است. درصد بالایی از بیش فعال ها  مبتلا به سوی استفاده از مواد مخدر هستند. فرد بیش فعال به دلیل عدم تمرکز کافی و فراموشکاری در محیط کار دچار مشکل می شود. فرد بیش فعال ممکن است دچار مشکلات ارتباطی و یا مشکلات یادگیری شود. درمان بیش فعالی جهت کنترل و بهبود افراد دچار اختلال بیش فعالی، دارو های مختلفی در بازار وجود دارند. این دارو ها می توانند تا حدی علائم بیش فعالی را کم کنند اما تا کنون درمان قطی برای این اختلال پیدا نشده است. بایستی توجه کنیم که درمان در سنین پایین تر بسیار موثر است و در بهبود افراد در بزرگسالی کمک زیادی کند. از روش های دیگر درمانی مانند درمان سنتی و اسلامی و شرقی  نیز می توان در در مان این بیماری بهره برد اما در کل خط مقدم مقابله با بیش فعالی در حال حاضر درمان دارویی است. انواع دارو های مختلف برای در مان بیش فعالی در بازار وجود دارند که در دو دسته اصلی – محرک و غیر محرک تقسیم بندی می شوند. دارو های محرک مانند ریتالین مدت زمان محدودی اثر کرده و خاصیت درمانی ندارند. اما داروهای غیر محرک نیز برای ان بیماری موجودند که در طولانی مدت بدون خطر های دارو های محرک به کنترل و درمان بیش فعالی کمک می کنند.