عکاسی از آثار هنری

تعجب خواهید کرد، اما عکاسی از آثار هنری می تواند چالش برانگیز باشد. نگران نباشید ما چند نکته برای کمک به شما در گرفتن شاهکارهایی با نتایج حرفه ای داریم.

بهترین دوربین برای عکاسی از آثار هنری

یک دوربین DSLR یا دوربین بدون آینه بهترین انتخاب برای عکاسی از آثار چاپی است. دوربین های کامپکت با کنترل دستی نیز مفید هستند. اگر DSLR ندارید و اگر اندازه فایل بزرگ مورد نیاز نبوده و جزئیات نیز مورد تاکید نباشد، یک تلفن هوشمند پیشرفته می تواند کار را انجام دهد. اما اگر از برنامه ثالثی استفاده کنید که به شما امکان تنظیمات دستی را می دهد بهتر خواهد بود.

تنظیمات دوربین

اگر می خواهید از آثار هنری عکس بگیرید، تنظیمات برای دستیابی به بالاترین کیفیت بسیار مهم است. در اینجا برخی از تنظیماتی که باید قبل از فشار دادن شاتر تغییر دهید اشاره شده است :

برای کاهش نویز تصویر از حساسیت پایین استفاده کنید

برای دستیابی به بهترین کیفیت، تنظیم خودکار ISO را خاموش کنید. سپس کمترین ISO را انتخاب کنید که معمولا 100 است.

یک تنظیم بالاتر مانند 1600 برای عکسبرداری در نور کم بسیار عالی است اما باعث ایجاد گرین و نویز در تصویر خواهد شد.

برای دستیابی به شارپنس بالا از دیافراگم بسته استفاده کنید

ما می دانیم که استفاده از دیافراگم باز مانند f/1.2 یا f/1.4 باعث ایجاد عمق میدان کم می شود. از آنجا که بوم مسطح است، هنگام عکاسی از تصاویر چندان مسئله ای نیست.

بیشتر بخوانید : چطور یک عکس پرتره هنری بگیریم؟

با این وجود، انتخاب یک دیافراگم بسته مانند f/11 یا f/16 هنوز هم ایده آل است. به این ترتیب، می توانید اطمینان حاصل کنید که حتی کوچک ترین جزئیات نیز واضح به نظر خواهند رسید.

برای تضمین اینکه میزان دیافراگم شما تغییر نخواهد کرد، اولویت دیافراگم را انتخاب کنید.

از وایت بالانس و مدیریت رنگ برای نمایش دقیق استفاده کنید

اکثر دوربین های دیجیتال دارای یک کنترل وایت بالانس (WB) بر روی بدنه دوربین یا در منوی آن هستند. کاربر می تواند تنظیمات را از ابری به آفتابی و فلاش یا تنگستن را انتخاب کند. آنها حتی می توانند تنظیمات خودکار یا دستی را متناسب با نور صحنه انتخاب کنند.

متغیرهای زیادی در هر مرحله روند تعادل رنگ را تحت تأثیر قرار می دهند. استفاده از تنظیم دستی WB هنگام عکسبرداری اولین قدم آسان برای مدیریت رنگ تصویر است. اگر به دنبال یک نتیجه دقیق تر هستید، Color Checker ابزاری مفید برای مدیریت رنگ است. این ابزار دارای پانل هایی با رنگ های متنوع است که می توانید به عنوان مرجع برای اصلاح WB خود استفاده کنید.

نورپردازی برای عکاسی از آثار هنری

در تنظیم نور استاندارد برای عکاسی از آثار هنری مسطح از  دو نور یکسان استفاده می شود. می توانید آنها را در زاویه 45 درجه در هر طرف مقابل نقاشی قرار دهید. این دو نور باید از نظر وات یا خروجی با هم مطابقت داشته باشند و از مرکز اثر هنری فاصله یکسانی داشته باشند.

این روش نورپردازی باعث ایجاد نور یکنواخت بدون سایه می شود. یک نور سایه های ایجاد شده توسط نور دیگر را از بین می کند.

تنظیماتی مانند این به یک اتاق کاملا بزرگ احتیاج دارد تا نورها را از آثار هنری دور کند. اگر آنها خیلی نزدیک باشند، ممکن است در لبه های نقاشی نور خیره کننده مشاهده کنید. سعی کنید نورها را در فاصله دورتر قرار دهید تا براق شدن را کاهش دهید یا از لنز با فاصله کانونی طولانی تر (80 – 100 میلی متر) استفاده کنید. این کار دوربین را از سوژه دورتر می کند و به از بین بردن تابش خیره کننده کمک می کند.

می توانید از دیوارهای جانبی خنثی یا تکه های عظیم فوم سفید نورها را انعکاس دهید. یا می توانید آنها را از طریق پارچه های سفید پخش کنید تا نرمتر به نظر برسند و تابش خیره کننده را کاهش دهند.

اگر کارهای هنری شما پشت شیشه باشد چه می کنید؟ با استفاده از  فوم سیاه جلوی لنز دوربین می توانید بازتاب ها را از بین ببرید.

سعی کنید منابع نورپردازی خود را ترکیب نکنید. اگر در داخل خانه با منابع نور مصنوعی عکس می گیرید، پنجره ها را مسدود کنید. در صورت استفاده از نور طبیعی پنجره ، چراغ های اتاق را خاموش کنید.

استفاده از نور مصنوعی نتایجی یکنواخت را ارائه می دهد. نور طبیعی، به طور مداوم در کیفیت، روشنایی و دمای رنگ تغییر می کند.

هنوز هم بسیاری از هنرمندان با استفاده از نور طبیعی در عکاسی از آثار خود نتایج عالی می گیرند. این روش در فضای بسته و در اتاق روشن با پنجره ها و دیوارهای رنگی خنثی بهترین عملکرد را دارد. جدا از آن، شما همچنین باید فضای کافی برای نصب یک سه پایه در فاصله چند متری از آثار هنری را داشته باشید.

چگونه از آثار هنری عکاسی کنید

صحنه را قبل از ثبت عکس آماده کنید

با آویختن اثر هنری به دیواری با رنگ خنثی شروع کنید. سفید، خاکستری یا سیاه اغلب موثر است. از طرف دیگر، عکسبرداری در یک اتاق با دیوارهای رنگی روشن می تواند تعادل رنگ عکس شما را بهم بریزد.

قرار دادن تابلو در جهت عمودی ، داشتن نور متعادل و یکنواخت در سراسر کار را آسان می کند، خصوصا اگر منبع اصلی نور از یک سمت باشد.

سپس می توانید برای دستیابی به جهت گیری صحیح، عکس خود را در مرحله ویرایش بچرخانید.

اگر اثر هنری یک سیم برای آویزان کردن دارد، آن را در ارتفاع مناسب آویزان کنید و تخت بودن آن را نسبت به دیوار بررسی کنید. در صورت لزوم از فاصله گذار ساخته شده از مقوا یا فوم در پشت هر گوشه استفاده کنید. به این ترتیب، اثر هنری به موازات دیوار آویزان می شود.

از یک تراز برای بررسی عمودی بودن تابلو استفاده کنید. سپس دوربین خود را طوری تنظیم کنیدتا  ارتفاع لنز با مرکز تابلو مطابقت داشته باشد. یک نوار اندازه گیری تهیه کنید تا همه چیز مستقیم باشد،  یک سه پایه محکم برای عکس های شارپ و کادر بندی دقیق آثار هنری ضروری است. برای از بین بردن تمام حرکات دوربین، از یک کابل دکلانشور، قفل آینه یا تایمر خودکار استفاده کنید.

تراز دوربین خود را دوباره بررسی کنید تا ببینید آیا با دیوار عکاسی نیز موازی است. وقتی دوربین و کارهای هنری هم موازی یکدیگر هستند، باید پرسپکتیو صحیح بوده و  اعوجاج نیز حداقل باشد.

تا جایی که ممکن است نزدیک شوید و فقط فضای کمی در اطراف لبه های اثر هنری باقی بگذارید. بعدا می توانید این تصویر را برش دهید.

می توانید با اتصال یک ورق بزرگ نازک از فلز به دیوار، تابلو را در محل خود نگه دارید. سپس از آهنرباهای کوچک در گوشه و کنار عکس استفاده کنید. بعدا در ویرایش، آهن رباها را بردارید.

همچنین می توانید آنها را به یک تخته سفت که به دیوار مایل است تکیه دهید و سپس دوربین را با این تخته موازی کنید. این روش در صورتی کار می کند که تابلوها همه یک اندازه باشند. اگر اندازه بسیار متفاوت باشد، بهتر است هر کدام را بصورت کاملا عمودی قرار دهید.

جهت و همچنین کیفیت نور را در نظر بگیرید

آیا شما از نور پنجره به عنوان منبع اصلی نور استفاده می کنید؟ پس یک قطعه سفید بزرگ از فوم را در طرف مقابل پنجره کنار نقاشی قرار دهید. با انجام این کار مقداری از نور پنجره را به عقب برمی گردانید تا قسمت تاریک کار متعادل شود.

با تغییر فاصله صفحه سفید از تابلو می توانید بافت را کنترل کنید. یا می توانید فاصله تابلو را با پنجره تنظیم کنید.

دیاگرام و نمونه های زیر را برای تنظیم نور بررسی کنید تا بافت بیشتری در یک نقاشی نشان داده شود. توجه کنید که سایه های تصویر سمت راست در کجا قرار می گیرند. این کار به شما می گوید که نور از کجا می آید (در این مورد، بالا).

تابلو چرخانده شد و نور شدیدتری از سمت چپ آمد.سپس در نرم افزار تابلو در جهت صحیح خود مجددا چرخانده شد.

به نظر می رسد اگر نور از سمت بالا بتابد سایه ها طبیعی تر خواهند بود.

برای ثبت دقیق رنگ ها از کارت خاکستری استفاده کنید

درج کارت سفید یا خاکستری در یکی از عکس های شما یک نقطه مرجع مشخص را به شما می دهد. می توانید از این مرجع در ویرایشگر تصویر برای تمیز کردن رنگ های موجود استفاده کنید.

اگر از «قطره چکان» برای خواندن تنالیته های متنوع در ویرایشگر عکس استفاده می کنید، رنگ های خنثی دارای بازخوانی عددی RGB یکسان هستند. به عنوان مثال ، سفید خالص 255 255 255 است. خاکستری میانه خنثی حدود 120 120 120 است در حالی که خاکستری بسیار تیره ممکن است 50 50 50 باشد.

نکته مهم این است که مقادیر آن ها نزدیک به مقادیری است که دلالت بر عدم وجود سایه های رنگی می کند. از نظر تئوری، وقتی رنگ های خنثی خنثی باشند، تن های دیگر نیز دقیق تر خواهند بود.

از کل اثر هنری عکس بگیرید و بررسی کنید که نوردهی صحیح باشد. بهترین راه برای این کار استفاده از هیستوگرام داخل دوربین است.

هیستوگرام نمایش محدوده تنالیته نور در عکس شما است. برای سوژه ای با تنالیته نرمال. هیستوگرام حدودا در مرکز خواهد بود. برای بررسی میزان نوردهی و کنتراست هنگام کار می توانید از هیستوگرام در برنامه ویرایش تصویراستفاده کنید.

فوکوس را چک کنید و جزئیات دقیق را ثبت کنید

با بزرگنمایی عکس تا 100٪ روی دوربین یا مانیتور رایانه خود. فوکوس را در مرکز و در هر چهار گوشه بررسی کنید. بررسی کنید که قاب بندی شما تا حد امکان راست گوشه باشد. برای تنظیمات جزئی و اصلاح می توانید از ابزار برش یا پرسپکتیو استفاده کنید.

به جای برش دادن یا بزرگنمایی تصویر کلی، برای ثبت بهتر جزئیات به سوژه نزدیک تر شوید. با انجام این کار وضوح بسیار بهتری خواهید داشت و جزئیات خوب کار شما را به نمایش می گذارد. همچنین برای ورود به برخی گالری ها یا شرکت در مسابقات عکاسی، این کار از ضروریات است.

نکاتی برای ویرایش تصاویر آثار هنری

برای برش، حذف اعوجاج، روتوش، تصحیح رنگ و اندازه فایل های خود از یک برنامه ویرایش تصویر استفاده کنید. فتوشاپ استانداردترین است و GIMP بهترین ویرایشگر رایگان موجود است. بیشتر ویرایشگرهای تصویر مانند iPhoto با TIFF یا JPEG کار خواهند کرد. (برای پرونده های RAW برای ویرایش باید از مبدل RAW استفاده کنید.)

حتما تصاویر اصلی دوربین را بایگانی کرده و روی یک نسخه کپی کار کنید. تمام رتوش خود را روی این پرونده کپی با بزرگنمایی 50 یا 100٪ انجام دهید. بعد از اتمام، یک کپی تهیه کنید، سپس اندازه آن را به اندازه دقیق پیکسل مورد نیاز برای استفاده تغییر دهید. آن را به عنوان فایل JPEG با کیفیت بالا ذخیره کنید.

JPEG به دلیل فشرده سازی بسیار کوچکتر است اما همچنان قابل قبول ترین قالب است. به یاد داشته باشید که تصویر خود را با فضای رنگ مناسب، sRGB یا Adobe RGB ذخیره کنید.

از ذخیره مجدد JPEG و تنظیم مجدد سطح کیفیت بیش از یک بار خودداری کنید، زیرا این امر بر شارپنس تأثیر می گذارد. اگر اندازه فایل را تغییر داده اید، ممکن است لازم باشد کمی شارپنس آن را افزایش دهید.

حتما میزان شارپنس را در 100٪ و 50٪ بررسی کنید و در این کار زیاده روی نکنید. بعدا همیشه می توانید شارپنس بیشتری را اضافه کنید، اما شارپنس زیاد باعث دندانه دار شدن تصویر می شود.

جمع بندی

بیشتر ما زمانی از کارهای هنری عکس گرفته ایم. اگر می خواهید بهترین نتیجه را بگیرید، حتما مراحلی را که به شما نشان دادیم دنبال کنید.

این کار کاملا ساده است، اما کمتر به شانس و بیشتر به تکنیک هایی متکی است که می توانید از یک نقاشی به نقاشی دیگر تکرار کنید.