عکس هایی که تبدیل به سند ابتلا به اختلال دوقطبی شدند

«نشانه» (Symptom) نام مجموعه ای از عکس های عکاسی آرژانتینی به نام «مگالی آگنلو» است که به طور ناخواسته تجربه و احساسات او را با اختلال دو قطبی (Bipolar Disorder) شرح داده است.

آگنلو در گفت وگو با PetaPixel که یک وبلاگ برجسته در زمینه ی عکاسی است، گفت که در سال 2016 برای سومین بار پیشنهاد اجرای پروژه ای را که شامل گرفتن یک عکس در روز در کل سال بود، دریافت کرد. (برای مشاهده ی تصاویر در ابعاد اصلی روی آن ها کلیک کنید)

مگالی آگنلو می گوید که بدون دانستن نشانه های دوقطبی، علائم این اختلال به آرامی در عکس ها نشان داده شد. یک سال بعد اگنلو متوجه شد که به اختلال دوقطبی مبتلا شده است. همین امر باعث شد عکس هایی که در طول سال و به صورت روزانه از خودش ثبت کرده، معنای جدید و عمیق تری پیدا کنند. 

خلق و خوی همه ی انسان ها در دوره های متفاوتی از زندگی، قابل تغییر است، اما شاید در بین اطرافیان خود با افرادی مواجه شده باشید که گاهی بسیار اندوهناک، ناامید و بی انگیزه و گاهی شاد به نظر می رسندو به طور کلی، اخلاقیات پایدار و ثابتی ندارند.

برای مثال در یک لحظه بسیار شاد و پرهیجان هستند و در چند لحظه ی بعدی به مرحله ی عجیبی از سکوت، انزوا و ناراحتی می رسند. افراد مبتلا به اختلال دوقطبی، حال و هوای میان اختلال افسردگی اساسی و به اصطلاح شیدایی دارند.

واژه ی دوقطبی به دو انتها اشاره دارد. به عبارتی برای چندین میلیون نفری که در دنیا از اختلال دوقطبی رنج می برند، زندگی به دو واقعیت متفاوت تقسیم شده است: شیدایی و افسردگی. گونه های زیادی از اختلال دوقطبی وجود دارد که می توان به اختصار از موارد زیر نام برد:

خلق افسرده: احساس شدید افسردگی
خلق شیدا: احساس شادمانی بسیار و ناامیدی
خلق مختلط: به عنوان مثال خلق افسرده همراه با بیقراری و فعالیت بیش از اندازه ناشی از شیدائی

در میانه ی این دوره ها شما دوره های سالم را تجربه می کنید که اغلب ممکن است تا چندین سال به درازا بکشد. اختلال دو قطبی با عنوان «افسردگی شیدائی»، اختلالی است که در آن فرد دچار نوسانات خلقی شدیدی می شود. نوساناتی که ممکن است هفته ها یا ما ه ها طول بکشد و با آن چیزی که مردم عادی در زندگی روزمره ی خود تجربه می کنند، بسیار متفاوت است.

مشخصه ی این اختلال این است که خلق وخوی فرد را به طور مداوم به دوره های متفاوت افسردگی و شیدایی منتقل می کند و توانایی داشتن یک روحیه ی پایدار را از فرد سلب می کند. این اختلال می تواند شما را منزوی کند، توانایی حفظ تعهدات را با گذشت زمان از شما بگیرد و نهایتا شما را با بدترین ویژگی خود آشنا کند: افسردگی

بیماری اختلال دو قطبی انواع مختلفی دارد اما به طور عام می توان آن را به نوع 1 و نوع 2 تقسیم کرد. در نوع 1 بیمار بین شیدایی و اختلال افسردگی اساسی در نوسان است، در نوع 2 بیمار بین نیمه شیدایی و اختلال افسردگی اساسی در نوسان است.

حدود یک نفر از هر 100 بزرگسال در طول زندگی خود دچار این اختلال می شوند. معمولا این اختلالات بعد از سنین نوجوانی اتفاق می افتد و در سنین بالاتر از 40 سال این اختلالات غیر معمول است. مردان و زنان به یک اندازه در معرض ابتلا به این اختلالات قرار دارند.

تشخیص اختلال دوقطبی، به دلیل متفاوت بودن دوره ها در بیماران مختلف، سخت است. ممکن است برای برخی از بیماران، دوره ی افسردگی یا شیدایی هفته ها و ماه ها طول بکشد (گاهی حتی یک سال) و در مقابل برای برخی بیماران، اختلال دوقطبی دوره های کوتاه تری داشته باشد.

تاکنون دلیل قطعی برای این اختلال شناخته نشده، اما تحقیقات نشان می دهد که اختلالات دوقطبی معمولا منشأ ارثی دارند. به عبارتی ژن ها بیشتر از تربیت در این نوع اختلال مؤثرند.از دیگر دلایل ابتلا به این اختلال می توان به مشکل فیزیکی در قسمتی از مغز اشاره کرد که کنترل حالات روحی را به عهده دارد. به این دلیل ممکن است این اختلال با کمک دارو قابل درمان باشد. اختلال دوقطبی همچنین ممکن است به واسطه ی نوسانات خلقی ناشی از استرس و بیماری نیز آغاز شود.

هر یک از ما ممکن است در طول روز یا هفته نوسانات خلقی داشته باشیم؛ مثلا یک روز سرحال و شاداب و روز دیگر غمگین و گرفته و افسرده باشیم. چنین نوساناتی معمولا اختلال محسوب نمی شوند. بااین حال در افسردگی بالینی یا اختلالات دوقطبی، احساس افسردگی بسیار شدیدتر احساس می شود. در این حالت احساس افسردگی برای مدت طولانی در زندگی و روحیات و خلق وخوی فرد باقی می ماند و حتی فرصت انجام امور عادی زندگی را نیز برای او سخت یا غیرممکن می سازد. در صورتی که شما افسرده شده باشید متوجه این تغییرات در خود شده اید.

آگنلو، عکاسی را راهی برای برقراری ارتباط بین خود و اختلال دوقطبی می داند، زمانی که حتی نام این اختلال را نیز نمی دانست. به گفته ی این عکاس، عکاسی و هنر به مانند همیشه راهی بود که به کمک آن توانست قدرت درک خود را به دست بیاورد.