داستان های کوتاه برنده ی جایزه ی اُ.هنری 2018

لورا فرمن مجموعه ای از درخشان ترین داستان های کوتاه منتشرشده در نشریه های معتبر ادبی آمریکا و کانادا را در کتابی گردآوری کرده است. این آثار که نمونه های موفقی از داستان کوتاه هستند، در سال 2018 برنده ی جایزه ی اُ.هنری شده اند. این مجموعه با عنوان داستان های کوتاه برنده ی جایزه ی اُ.هنری 2018 و با ترجمه ی ساقی نخعی زاده در نشر خوب منتشر شده است.

در این مجموعه، داستان های خواندنی و به یادماندنی از نویسندگان مختلف گردآوری شده است؛ نویسندگانی چون جنی ژانگ، برندا واکر، لارا وپنیار، استفانی ا ی و گا، برَد ف لو ر، جو لوید، مایکل پارکر، مارک جود پواریر، دنیا شکری، و یت دین، اَن ا نرایت، جمیل جان کوچَی، لورن آلوان، جو آن بیرد، یومنا کلاله، مارجوری سلونا، مایکل پاورز.

دو داستان کوتاه آرامگاه کشتی گیران (برگزیده ی فیونا مک فارلین و الیزابت تَل نت) و جواب دندان شکن (برگزیده ی اوت سا مشفق) گل های سرسبد مجموعه ی داستان های کوتاه برنده ی جایزه ی اُ.هنری 2018 هستند.
ترجمه ی فارسی مجموعه ی سال 2018 در انتشارات خوب، دربردارنده ی هفده داستان کوتاه است.
در ادامه به بررسی مختصر این مجموعه و معرفی جایزه ی ادبی اُ.هنری می پردازیم…

 

جایزه ی اُ.هنری

 

در سال 1918 یعنی هشت سال پس از مرگ ویلیام سیدنی پورتر نویسنده ای که با نام قلمی اُ.هنری برگ های همیشه سبزی به فصل داستان کوتاه تاریخ ادبیات آمریکا افزود، دوستان و دوستدارانش به یاد او و با هدف تقویت هنر داستان کوتاه و ترغیب نویسندگان جوان جایزه ای بنیان کردند که تا امروز برقرار مانده است.
هرساله نشریات ادبی آمریکا و کانادا با رجوع به کارنامه ی سال گذشته ی خود هزاران داستان کوتاه انگلیسی را، فارغ از ملیت نویسندگان شان، در این رقابت شرکت می دهند. دبیر مجموعه بیست داستان کوتاه از این همه را گلچین می کند تا در قالب کتابی مزین به نام جایزه ی اُ.هنری پیش چشم علاقه مندان قرار دهد. از سال 2003 که لورا فرمن سمَت دبیری را بر عهده گرفته است، سه داستان نویس برجسته نیز به عنوان داوران میهمان، مجموعه ی منتخب را به شکلی بی نام و نشان ارزیابی می کنند و هر یک مستقل از دیگری داستان محبوب خود را برمی گزیند.

 

اُ.هنری: نویسند ه ی ششصد داستان کوتاه

ویلیام سیدنی پورتر مشهور به اُ.هنری یکی از معروف ترین داستان کوتاه نویس های آمریکاست. در سال 1862 میلادی در کارولینای شمالی به دنیا آمد .او در نوجوانی و جوانی خود به کارهای متعددی مشغول بود. وی زمانی که به آمریکای مرکزی رفت کار نویسندگی را شروع کرد و در همین زمان شهرت او همه گیر شد .اُ.هنری بیش از ششصد داستان کوتاه از خود به جای نهاده است.

 

هفده داستان کوتاه، هفده نویسنده

در مجموعه ی داستان های کوتاه برنده ی جایزه ی اُ.هنری 2018 که انتشارات خوب منتشر کرده، آثار هفده نویسنده گردآوری شده است؛
در ادامه معرفی کوتاهی از برخی نویسندگان این مجموعه را با هم می خوانیم:

جو آن بیرد: جستارنویس آمریکایی متولد 1955 شیکاگو است. کارشناسی هنر و کارشناسی ارشد نویسندگی ناداستان از دانشگاه آیوا دارد و در کالج سارا لارنس تدریس می کند. در حادثه تیراندازی سال 91 دانشگاه آیوا، سردبیر نشریه فیزیک این دانشگاه و همکار قربانیان این ماجرا بود و روایت خود را از این فاجعه در جستار حالت چهارم ماده نوشته است که در سال 95 در نشریه نیویورکر چاپ شد. این جستار بسیار تحسین شد و در بسیاری از مجموعه های منتخب از جمله بهترین جستارهای همان سال جای گرفت.

 

مایکل پارکر: این نویسنده در شهر سیلی واقع در کارولینای شمالی متولد شد. وی با افتخارات بسیار از دانشگاه UNC Chapel Hill در رشته ی نویسندگی خلاق فارغ التحصیل شد. داستان کوتاه های او جوایز بسیاری را از آن خود کرده اند.

لارا وپنیار: در سال 1994 از روسیه به نیویورک مهاجرت کرده است. او از سال 2002 داستان های کوتاه خود را در مجلات انگلیسی چاپ کرده و فارغ التحصیل مقطع دکترا در ادبیات تطبیقی ست.

هزارتویی منحصربه فرد: گزیده ای از داستان آرامگاه کشتی گیران

 

در بخشی از داستان «آرامگاه کشتی گیران» به قلم جو آن بیرد که در مجموعه داستان های کوتاه برنده ی جایزه ی اُ.هنری 2018 منتشر شده، می خوانیم:

وقتی تازه از آیوا به نیویورک آمده بود کنار دریاچه زندگی می کرد. از همسر اولش جدا شده بود و هنوز دومی را ملاقات نکرده بود و به خانه ی درندشت مزرعه اش نیامده بود. اتاق اجاره ای اش نیم طبقه ی بالای یک دوبلکس بود و مشرف به تپه ای بود پوشیده از درختان بلندی چون بلوط و نارون که دور تا دورش سایبان سبزی گسترانده بودند و همه چیز را در قالب سایه ی سنگین و ابدی فرو برده بودند. صبح ها با صدای برخورد آب دریاچه ی راند به پایه های سکو بیدار می شد؛ تنهایی آن صدا بعد از زندگی پرهیاهوی آیوا مثل لوسیون خنکی روی پوستش می نشست. خودش بود و خودش و احساس آرامبخش بال زدن چیزی شبیه شب پره در جمجمه اش که نه تنها افسردگی یا اضطراب نبود، بلکه هر دو را متعادل می کرد ـ نوعی تعادل که ساعت ها پشت میزنشستن یا ایستادن روی ایوانی با چوب های جلادار و خیره شدن به راه باتلاقی و دریاچه ی مواج آبی را در پی داشت.

هیچ گاه این گونه نایستاده بود که فقط نگاه کند، در آیوا همه چیز مرئی بود. عنصر مخفی و لایه ی زیرین وجود نداشت. چیزی جز بالا و پایین های ظریف جغرافیایی یکنواختی شیارهای شخم را نمی شکست. تمام ردیف های ذرت ناگهان یکی می شدند، مثل یک دسته پرنده. تابلوی شهر دکلب بود در فواصل دور، و گربه ی زردی که گاه و بی گاه یواشکی در امتداد نهر راه می رفت. در شمال نیویورک اما سایه های بی پایان بودند، سقف ها کوتاه، حصارهای تیره ی سنگی پر از لانه ی مار. درختان روی جاده خم شده بودند. همه چیز در همه چیز روییده بود. هزارتویی منحصر به فرد.

اگر از علاقه مندان و خوانندگان داستان کوتاه هستید می توانید با مراجعه با فروشگاه انلاین انتشارات خوب کتاب داستان های کوتاه برنده ی جایزه ی اُ.هنری 2018 را تهیه کنید.