راهنمای استفاده از پرسپکتیو تک نقطه ای در عکاسی

پرسپکتیو تک نقطه ای یکی از مهم ترین ابزارها برای بهبود عکاسی و افزایش کیفیت عکس هایی که می گیرید است. این نوع پرسپکتیو فقط محدود به عکاسی معماری نیست و خیلی از هنرمندان و عکاس ها از پرسپکتیو یک نقطه ای استفاده می کنند.

خود من در 90% عکس هایی که می گیرم به نحوی از پرسپکتیو تک نقطه ای استفاده می کنم. در صورتی هم که تابحال مجلات معماری را دیده باشید احتمالا حداقل یک عکس با پرسپکتیو تک نقطه ای دیده اید. تمام معمارها از این نوع پرسپکتیو در طراحی های خودشان استفاده می کند و به عنوان یک عکاس معماری توانایی استفاده از آن یکی از مهارت های ضروری است که باید داشته باشید.

زمانی می توان گفت یک نقاشی یا عکس از پرسپکتیو تک نقطه ای استفاده کرده است که فقط و فقط یک نقطه ی محو شدن روی خط افق داشته باشد. از این نوع پرسپکتیو معمولا در عکس هایی که از جاده ها، راه آهن، راهروها و ساختمان هایی که از جلو از آن ها عکس گرفته می شود استفاده می شود. هر شئ ای که از خطوط موازی تشکیل شده باشد و یا مستقیما عمود بر خط افق باشند را می توانید با استفاده از پرسپکتیو تک نقطه ای به تصویر بکشید. تمامی خطوط موازی در یک نقطه ناپدید به یکدیگر می رسند.

اما نقطه ناپدید دقیقا چیست؟

نقطه ی ناپدید یک نقطه (می تواند بیشتر از یک نقطه هم باشد) روی تصویر است که دو خط موازی با هم در فضای سه بعدی به هم می رسند. یکی از روش های تجسم این نقطه این است که وسط یک خیابان بایستید و ببینید که چگونه خطوط موازی در وسط میدان دید (یا در اینجا عکس) به هم می رسند. در عکس زیر یک نمونه از این مورد را مشاهده می کنید.

در اینجا می بینید که خطوط موازی کمی ساده تر با یکدیگر ترکیب شده اند. پنجره ها، کاشی ها، نمای ساختمان ها و تقریبا هر خط موازی که مشاهده می کنید در وسط کادر تصویر به یکدیگر می رسند.

نقطه قرمزی که در وسط کادر تصویر می بینید نقطه ی ناپدید است. از آنجایی که این عکس با استفاده از پرسپکتیو یک نقطه ای گرفته شده است یک نقطه ی ناپدید هم دارد. خاستگاه پرسپکتیو یک نقطه ای هم همینجا است.

در مورد پرسپکتیو دو نقطه ای موضوع کمی پیچیده تر است اما در اینجا ما فعلا روی پرسپکتیو تک نقطه ای تمرکز داریم. اکثر مواقعی که ما عکاسی می کنیم نمی توانیم تا وسط خیابان یا وسط ریل راه آهن را ببینیم به همین خاطر باید خلاق باشیم. در ادامه چند مثال در مورد پرسپکتیو تک نقطه ای مشاهده می کنید.

بیشتر بخوانید : مفهوم تعادل در ترکیب بندی عکاسی

در تمامی موارد من تصور می کنم که نقطه ی ناپدید از بین دورترین دیوار مشخص است و در فاصله دورتری قرار گرفته است. من از تمامی خطوط راهنمایی که می توانم استفاده می کنم تا توجه مخاطب را به مرکز تصویر جلب کنم.

همچنین می توانید از این تکنیک در اتاق های کوچک و فضاهای بسته هم استفاده کنید اما خودتان باید نقطه ی ناپدید را تصور کنید زیرا بلافاصله مشخص نیست اما با این وجود باز هم وجود دارد. خطوط راهنمای موجود روی سقف را دنبال کنید تا به نقطه ی ناپدید برسید. برای پیدا کردن این نقطه فقط به یک راهنمایی کوچک نیاز دارید.

در ابتدا این تکنیک به نظر خیلی لذت بخش است و برخی اوقات نتایج خیلی خوبی هم به همراه خواهد داشت. اما راستش را بخواهید عکاسی به یک شکل ثابت در مرکز یک اتاق با خطوط راهنمایی که همگی به یک نقطه می رسند در طول زمان خسته کننده خواهد شد. عکاسی متقارن نیز امروزه خیلی خسته کننده شده است اما برخی اوقات ترکیب این تکنیک ها با هم نتایج خیلی خوبی به دنبال دارد.

لنز تیلت شیفت

اینجاست که قسمت جالب ماجرا شروع می شود

خیلی از مردم می دانند که وظیفه لنزهای تیلت شیفت جلوگیری از همگرایی خطوط عمودی است اما خود من هزاران نفر را دیده ام که این نوع لنز را می خرند اما به جز بالا و پائین کردن کار دیگری با آن نمی کنند. اما با استفاده از لنزهای تیلت شیفت می توانید کارهای خلاقانه خیلی زیادی انجام دهید. در ادامه مشاهده می کنید که من چطور از لنز تیلت شیفت به همراه پرسپکتیو تک نقطه ای استفاده می کنم.

بیشتر بخوانید : استفاده از ترکیب بندی اریب در عکاسی

این عکس را من در شهر نیویورک گرفته ام:

این عکس را بدون استفاده از لنز تیلت شیفت گرفته ام و همانطور که می بینید خطوط موازی دقیقا در جایی که انتظار دارید یعنی روی خط افق به یکدیگر می رسند.

اکنون قصد دارم لنز را به صورت قطری به سمت بالا و چپ کادر حرکت دهمتا یک کادر بندی جذاب تر ( با کمی عدم تقارن ) داشته باشم به این صورت بالای ساختمان هم داخل کادر قرار می گیرد و بخش زیادی از خیابان هم حذف می شود که باعث می شود یک پیش زمینه خلوت داشته باشم. در صورتی که به اندازه کافی دقت کنید مشاهده می کنید که بخشی از خطوط راهنمای پیاده رو داخل تصویر باقی مانده است و از خطوط راهنمای ساختمان های کناری هم استفاده کرده ام. توجه داشته باشید که دوربین اصلا تکان نخورده است اما کادربندی تغییر کرده است. نقطه ناپدید هم به جای وسط تصویر در پایین آن و کمی به سمت راست قرار گرفته است.

در ادامه چند مثال دیگر مشاهده در مورد اینکه چگونه لنز تیلت شیفت به شما این امکان را می دهد که پرسپکتیو تک نقطه ای را دستکاری کنید مشاهده می کنید.

چطور این کار را به درستی انجام دهیم؟

ممکن است این عکس ها را ببینید و تصور کنید که گرفتن چنین تصاویری کار به شدت ساده ای است. اما این موضوع به هیچ عنوان حقیقت ندارد. برای اینکه در این نوع عکاسی استاد شوید به تمرین و استمرار خیلی زیادی نیاز دارید.

اولین چیزی که باید در نظر داشته باشید این است که برای گرفتن این نوع عکس ها نباید عجله کنید. منظور من این است که می توان در 10 دقیقه محل قرارگیری دوربین را پیدا کرد و در 5 دقیقه هم دوربین را به خوبی تنظیم کرد اما گرفتن این نوع تصاویر با استفاده از یک بال هد ساده خیلی سخت است؛ مگر اینکه بخواهید پس از گرفتن عکس زمان زیادی را صرف ادیت و مرتب کردن آن کنید. به همین خاطر توصیه می کنم قبل از شروع کردن حتما از هد مدرج مثل Arca Swiss C1 Cube یا D4 یا انواع مشابه استفاده کنید.

بیشتر بخوانید : 10 نکته برای کادربندی بهتر در عکاسی پرتره

من قبل از اینکه هر نوع عکسی را با پرسپکتیو تک نقطه ای بگیرم لنز تیلت شیفت خودم را دوباره تنظیم می کنم، دوربین را با استفاده از یک تراز حبابی تراز می کنم و سعی می کنم تمامی موارد را نسبت به مرکز افق تنظیم کنم. انجام این نوع عکاسی با لنزی که از قبل تنظیم شده است خیلی سخت است و معمولا عکس شما به نظر غیرمتعادل می رسد. در صورتی که در مقابل شما یک دیوار قرار دارد بهتر است حسگر دوربین را موازی با دیوار نگه دارید. همچنین من به دنبال سرنخ های بصری متقارن می گردم تا مطمئن شوم همه چیز مرتب است.

پس از اینکه کادربندی را انجام دادید بهتر است یک بار دیگر همه چیز را با نرم افزارهای کنترل راه دور مثل CamRanger چک کنید. حتی در صورتی که تمامی موارد را هم رعایت کرده باشید انجام این کار به صورت کاملا دقیق کار خیلی سختی است. بنابراین می توانید در فتوشاپ با استفاده از ابزار Skew خطوط را مرتب کنید.

یادگیری ترکیب بندی با استفاده از پرسپکتیو تک نقطه ای یکی از مهم ترین کارهایی است که به عنوان یک عکاس معماری باید یاد بگیرید. بنابراین تا می توانید تمرین کنید و همواره به یاد داشته باشید که عجله نکنید.