چگونه استودیوی عکاسی صنعتی با کمترین تجهیزات بسازیم؟

همه ی دارندگان کسب وکارها توانایی استخدام یک استودیوی عکس برداری حرفه ای را ندارند؛ خصوصا هنگامی که تازه می خواهند کسب وکار خود را راه بیندازند. روش جایگزین این است که خودشان دست به کار شوند. و اجازه بدهید بگویم که اگر ابزار و تکنیک های مناسب را بشناسید، به راحتی می توانید از محصولات خود عکس های خوبی تهیه کنید. این مقاله یک آموزش عکاسی صنعتی ساده هم برای عکاسانی است که قصد فعالیت در این رشته عکاسی دارند هم برای دارندگان کسب و کار.

ما در این مطلب فقط راجع به زیبایی شناسی صحبت نمی کنیم. نمایش محصولات تان با عکس های باکیفیت می تواند تفاوت زیادی ایجاد کند. مخصوصا در مواقعی که محصولات خود را در سایت ها آنلاین و شبکه های اجتماعی به فروش می گذارید؛ چرا که عکس محصولات تان در کنار محصولات رقبای شما قرار خواهد گرفت.

درک ارزش محصولات ،مستقیما با کیفیت عکس برداری از محصولات رابطه دارد.

اما به هنگام شروع کسب وکار، عکس برداری از محصول می تواند کمی آزاردهنده باشد؛ چرا که عکس برداری حرفه ای معمولا گران است. اما خبر خوب آن است که صدها ابزار عکس برداری از محصول وجود دارند که می توانند به شما کمک کنند خودتان این کار را انجام دهید.

تا به حال به این فکر می کردید که آموزش عکاسی صنعتی کار سختی باشد؟ آنقدر که فکر می کنید سخت نیست.

تکنیک های بسیاری برای آموزش عکاسی صنعتی وجود دارد اما در این مقاله راجع به تکنیکی صحبت خواهیم کرد که در زبان عامیانه به آن تکنیک نور پنجره (Window Light Technique) می گویند. به عنوان کسی که روزانه از محصولات عکس می گیرد، این آموزش عکاسی صنعتی به طور خاص برای کسانی طراحی شده است که تجهیزات محدودی دارند. این شیوه ساده است ولی درعین حال، عکس های باکیفیت و نتایج بی نظیری به دست می دهد.

ابزار مورد نیاز برای عکاسی از محصول

اسباب و لوازم مناسب ، قلب عکاسی هستند و در اکثر مواقع کار با آن ها بسیار هیجان انگیز است؛ اما تجهیزات عکاسی برای تازه واردها کمی گیج کننده هستند. نیازی نیست کسر بزرگی از بودجه ی خود را روی ابزار و وسایل گران قیمت خرج کنید؛ ما در این آموزش عکاسی صنعتی به شما می گوییم که سعی کنید ذهن بازی داشته باشید و برای گجت هایی که کار آن ها را یک بسته ی کارت هم می تواند انجام دهد، پول خرج نکنید. در صورت داشتن دوربین، هزینه ی راه اندازی این پنجره ی نور بسیار کم می شود. برای برپایی آن به چند وسیله نیاز دارید.

1) دوربین

واقعا به دوربین خیره کننده ای نیاز ندارید. با این که عکس گرفتن با دوربین نیکون D810 (که قیمت تقریبی آن 2000 دلار است) و لنز 105mm f/1.4 (با قیمتی حدود 740 دلار) تجربه ی بسیار جذابی است، خرید آن غیرضروری است.

البته اگر هیجان زده هستید و برای خرید یک دوربین جدید بودجه ی کافی دارید، ما شما را از این کار منصرف نمی کنیم ، مطمئنا تجهیزات بهتر به شما کمک خواهد کرد.

وقتی می خواستم عکس های امتحانی برای این مقاله را بگیرم، از کانن G10 قدیمی ام (2008) استفاده کردم. من سری G از کانن را بسیار دوست دارم؛ چرا که می توان آن ها را روی حالت دستی (Manual) قرار داد و عکس های خام (raw file) بسیار خوبی گرفت.

ما این دوربین را برای این آموزش عکاسی صنعتی از آن جهت انتخاب کردیم که نشان بدهیم با تجهیزات نسبتا ساده نیز می توان نتایج خوبی گرفت. البته اگر برای یک سازمان عکاسی می کنید داشتن یک دوربین DSLR علاوه بر کمک کردن به شما برای گرفتن عکس های بهتر ، باعث می شود در نظر کارفرما حرفه ای تر هم به نظر برسید.

سوال این است که به چه دوربینی نیاز دارید؟ من توصیه می کنم این آموزش عکاسی صنعتی را با هر چیزی که دم دست دارید، شروع کنید و ببینید نتیجه چه می شود. مردم باور دارند این دوربین است که عکس ها را می گیرد. در حالی که در واقعیت، دوربین فقط قسمتی از یک مجموعه ی بزرگ تر است. عکس از یک رشته انتخاب به وجود می آید: نورپردازی، نورسنجی، سبک و خلاقیت عکاس و مراحل پس از ثبت عکس مانند ویرایش.

2) سه پایه

در این آموزش عکاسی صنعتی قصد نداریم خیلی فنی صحبت کنیم اما برای این نوع از عکاسی معمولا لازم است با دیافراگم خیلی بسته عکس بگیرید؛ و این برای آن است که بیشترین میزان عمق میدان را داشته باشید.

عرض عمق میدان، ناحیه ی فوکوس را مشخص می کند. و برای رسیدن به آن، باید از بزرگ ترین فاکتور f دوربین خود استفاده کنید. سرعت شاتر و f به هم مربوط اند. از آن جایی که با f بزرگ تر – مثلا f/8 – نور کم تری وارد می شود، باید سرعت شاتر خود را کم کنید تا نور بیشتری وارد شود و کمبود نور را جبران کند.

وقتی دوربین سرعت شاتر پایینی دارد، نمی توانید آن را با دست نگه دارید؛ این کار باعث می شود سوژه تار شود. چاره ی این مسئله سه پایه است. اگر می خواهید راجع به اصول اولیه ی عکاسی بیشتر بدانید، سری به این مقاله در مورد بهترین تنظیمات دوربین بزنید. البته می فهمم که بیشتر دوربین های کامپکت امکان انتخاب f را به شما نمی دهند. راه هایی برای دور زدن این مسئله هست و من آن ها را قدم به قدم توضیح خواهم داد.

تاکید می کنم که نیازی نیست در این مرحله از ماجراجویی خود، برای خرید سه پایه هزینه کنید. البته سه پایه هایی وجود دارند که قیمت های بسیاری دارند. با سر زدن به بخش سه پایه ها در سایت نورنگار می توانید به راحتی یک پایه مناسب دوربین خود پیدا کنید.

3) پس زمینه ی سفید

گزینه های زیادی برای پس زمینه ی سفید وجود دارد و اگر فکر می کنید زیاد عکاسی خواهید کرد، بهتر است یک بکگراند سفید مخصوص این کار تهیه کنید. یک گزینه ی ارزان قیمت آن است که به یک لوازم تحریری یا مغازه ی لوازم هنری بروید و یک تخته ی پوستر بخرید. یادتان باشد که حتما سفید خالص باشد؛ نه سفید مایل به خاکستری یا ک ر م.

4) ساختن بازتاب دهنده با فوم

وقتی از نور پنجره استفاده می کنید، دو قسمت دارید: یک قسمت روشن که نور از آن سمت به محصول می خورد و سمت دیگر که تاریک است. سمت تاریک معمولا بیش ازحد تاریک است و به همین دلیل، از یک وسیله سفید برای بازتاب نور روی قسمت تاریک استفاده می کنیم. رفلکتور سفید بازتاب کننده ی بسیار خوبی است؛ چرا که محکم و کاملا سفید است.

می توانید از رفلکتور مشکی برای عمیق تر نشان دادن سایه ها استفاده کنید. به خصوص در مواقعی که می خواهید از یک محصول سفید مقابل یک پس زمینه ی سفید عکس برداری کنید، این تکنیک بسیار کمک کننده است.

با اضافه کردن دو فوم مشکی به کناره ها، درست خارج عکس، روی محصول سایه ی تاریکی ایجاد خواهد شد. اگر می خواهید نورپردازی ماهرانه تری داشته باشید، یک رفلکتور سفید در جلو و یک رفلکتور مشکی در پشت قرار دهید. رفلکتور ها با این که در بین تجهیزات عکاسی قیمت های مناسبی دارند اما در این آموزش عکاسی صنعتی به شما تضمین می دهیم که بسیار کار آمد هستند.

بیشتر بخوانید : رفلکتور را دست کم نگیرید

5) میز

یک میز نور استاندارد با ابعاد 24×27 اینچ بهترین گزینه است. البته روی هر میز دیگری نیز که سفید باشد می توانید عکاسی خود را انجام دهید. یک وسیله مناسب ارزان قیمت دیگر که می تواند به شما کمک کند خیمه های نور است که برای عکاسی از محصولات کوچکتر بسیار کار آمد است.

6) چسب

بسته به میزی که می خرید، می توانید از چسب یا گیره برای ثابت کردن پرده ی خود استفاده کنید.

7) انتخاب اتاق مناسب

اتاقی که پنجره ای در کنار یکی از دیوارها داشته باشد، کاملا مناسب است. هر چه پنجره بزرگ تر باشد، نور طبیعی بیشتری وارد می شود. با نزدیک تر شدن به پنجره، نور بیشتر و سایه ملایم تر می شوند. هر چه از پنجره دورتر شوید، نور متعادل تری خواهید داشت اما سایه ها نیز تیزتر می شوند.

بیشتر بخوانید : 10 نکته برای ساخت یک استودیوی عکاسی

چگونه از محصول خود با یک پس زمینه ی سفید عکس بگیرید؟

بیایید قدم به قدم راه آموزش عکاسی صنعتی به ویژه عکس برداری از محصول را با هم مرور کنیم.

قدم اول: آماده کردن میز

حالا که ابزار و وسایل را جمع آوری کرده اید، نوبت به آماده کردن محل عکس برداری رسیده است. میز را بدون این که سایه ی حاصل از پایین پنجره را قطع کند، تا جایی که می توانید به پنجره نزدیک کنید. بهتر است زاویه ی پنجره با سمت راست یا چپ میز شما 90 درجه باشد. هر چه به پنجره نزدیک تر باشید و هر چه پنجره بزرگ تر باشد، نور ملایم تر خواهد بود.

فراموش نکنید که تمام چراغ های دیگر داخل اتاق را خاموش کنید. چرا که نورهای دیگر س ت شما را آلوده می کنند. این ایراد را در بسیاری از عکس ها می بینم.

اگر می خواهید سبک نورپردازی متفاوتی را امتحان کنید، می توانید میز را بچرخانید تا زاویه ی پنجره با میز 45 درجه بشود یا حتی پنجره درست مقابل میز قرار بگیرد. برای مثال، معمولا در عکاسی کردن از غذا، پنجره پشت میز قرار می گیرد و دوربین داخل پنجره را خواهد گرفت. یک روش دیگر، آماده کردن همه چیز در گاراژ و باز نگه داشتن در است؛ که دقیقا مانند پنجره است و تنها تفاوت این است که شیشه ای در کار نیست.

از آماده کردن میز خود مقابل آفتاب مستقیم خودداری کنید. آفتاب مستقیم خشن است و روی اکثر مدل ها، مانکن ها و محصولات بد به نظر می رسد.

قدم دوم: پرده ی مناسب

راه های زیادی برای انجام این کار وجود دارد اما هدف اصلی این است که پرده عمودی باشد. ممکن است برای رساندن پرده به آن شکل، نیاز به بالا بردن آن باشد. همانطور که در عکس بالا نشان داده شده است، من میز را به دیوار تکیه دادم و پرده را به دیوار و میز چسب زدم. اگر دیوار ندارید، باید راهی برای محکم کردن پشت پرده پیدا کنید. البته اگر بکگراند و پایه آن را تهیه کرده باشید دیگر با این مشکلات مواجه نخواهید بود.

محصول خود را در مرکز پرده قرار دهید و جای کافی برای قرار دادن رفلکتور سفید نیز بگذارید. من می خواهم از یک اسباب بازی Skyrim & Doom عکس بگیرم.

قدم سوم: آماده کردن دوربین

هر دوربینی کمی با دیگری متفاوت است. بعضی از دوربین ها کاملا اتوماتیک هستند و برخی دیگر قابل تنظیم هستند. خوبی این روش این است که اگر نیاز داشته باشید، می توانید همه چیز را در حالت اتوماتیک قرار دهید.

1) وایت بالانس (WB) خود را در حالت اتوماتیک (AWB) قرار دهید.

2) تنظیمات فلاش را خاموش کنید.

3) تنظیمات عکس برداری خود را در بالاترین کیفیت قرار دهید (اگر دارید، RAW).

اکثر دوربین های کامپکت تنظیمات RAW ندارند؛ اما اگر شما دارید، از آن استفاده کنید. این نوع فایل بسیار سنگین است و از نهایت قدرت دوربین استفاده می کند. البته در نهایت باید در نرم افزاری که عکس های RAW را می خواند (مانند فوتوشاپ، بریج، لایت روم، آپرچر) آن را ویرایش کنید.

اگر تنظیمات RAW را ندارید، تنظیمات را روی بزرگ ترین JPG که دارید، قرار دهید. من در دوربین کانن خود همیشه به دنبال دو گزینه می گردم:

اندازه: L- (بزرگ)، M- (متوسط)، S- (کوچک). بزرگ را انتخاب کنید. این تنظیمات اندازه ی فایل را مشخص می کند و همیشه بزرگ ترین اندازه ی فایل را انتخاب کنید تا کیفیت عکس بهینه داشته باشید. چرا که همیشه بعد از عکس گرفتن، می توانید آن را کوچک کنید. اما هیچ گاه نمی توانید عکسی را بزرگ تر کنید.

کیفیت: S (بسیار خوب)، F (خوب)، N (نرمال). باید کیفیت را همیشه روی بسیار خوب قرار دهید. این تنظیمات تعداد پیکسل هایی که در حسگر دوربین استفاده می شوند را مشخص می کند. اگر از تمام پیکسل ها استفاده نشود، کیفیت عکس کاهش پیدا می کند.

ایزوی خود را روی 100 قرار دهید. ایزو میزان حساسیت حسگر را کنترل می کند. هر چه ایزو بیشتر باشد، نویز بیشتری در عکس وجود خواهد داشت. معمولا پایین ترین ایزویی که می توان انتخاب کرد 100 است، پس اگر می توانید آن را انتخاب کنید.

تنظیمات نورسنجی

گزینه ی اول: قرار دادن تنظیمات دوربین را روی دستی (M)

تنظیم دستی بهترین گزینه برای این کار است؛ چرا که قرار نیست هیچ چیزی هنگام عکس گرفتن شما تغییر یا حرکت کند. در تنظیمات دستی، f را روی بیشترین عدد قرار دهید تا بیشترین میزان عمق میدان را داشته باشید.

عکس را در پشت دوربین و از طریق نمای زنده (liveview) تماشا کنید. احتمالا همه چیز تیره شده است؛ که مشکلی هم ندارد. حالا سراغ سرعت شاتر بروید و آنقدر شاخص را بچرخانید که عکس به اندازه ی کافی روشن شود.

سرعت شاتر شما باید در حال پایین آمدن باشد. برای مثال، ممکن است از 1/60 به 1/4 برسد. این اعداد کسری از ثانیه هستند؛ میزان زمانی که شاتر باز می ماند. همینطور که عدد پایین می آید، اجازه ی ورود نور بیشتری را می دهد. آنقدر این عدد را تغییر دهید که پیش نمایش عکس درست شود.

گزینه ی دوم:اولویت دیافراگم

ممکن است دوربین شما این گزینه را نیز نداشته باشد اما اگر دارد، f را روی بالاترین عدد بگذارید. و با این کار دوربین به صورت اتوماتیک، شاتر را روی چیزی که باید باشد، تنظیم می کند. البته ممکن است اشتباه کند و در آن صورت، باید آن را تغییر دهید و با سرعت شاتر نور بیشتری وارد کنید و این کمبود نور را جبران کنید.

گزینه ی سوم: نورسنجی اتوماتیک

اگر دوربین شما تمام اتوماتیک است، کار زیادی از دست شما برنمی آید. اما نگران نباشید، مسئله ی مهمی نیست. اگر شاخص نورسنجی دارید، احتمالا باید +1 یا +1.5 به آن اضافه کنید تا به نورسنجی صحیح برسید. اگر فقط عکس های مردی در حال دویدن را دارید، چیزی مثل غروب خورشید را امتحان کنید.

با آیفون، کافی ست روی ناحیه ای که می خواهید به خوبی نورسنجی شود ضربه بزنید. از هیستوگرام مانیتور دوربین استفاده کنید. مانند عکس پایین، سعی کنید شیب به سمت راست نزدیک تر باشد.

نکته ای برای نورسنجی: به عکسی که روی مانیتور دوربین نمایش داده می شود، توجه نکنید. برای اطمینان از درستی عکس خود، هیستوگرام را نگاه کنید. سمت راست سفید و سمت چپ سیاه است. در مثال عکس بالا، یک شکاف کوچک در سمت راست وجود دارد؛ بدان معنی که رنگ سفید خالصی در عکس وجود ندارد.

آنقدر نور را تنظیم کنید که بخشی از منحنی که نشان دهنده ی پس زمینه ی سفید است، لبه ی سمت راست را لمس کند. در مثال بالا، احتمالا باید 1/3 به f اضافه کنید تا نور بیشتری وارد شود.

بزرگ نمایی (Zoom In) :دوربین ها معمولا یک زوم اپتیکال و یک زوم دیجیتال دارند. از زوم دیجیتال استفاده نکنید؛ چرا که تنها کاری که می کند بریدن عکس دیجیتال است و با این کار کیفیت عکس را کاهش می دهد.

اگر زوم اپتیکال دارید، تا جایی که می توانید زوم کنید. هر چه زوم بیشتر باشد، اعوجاج حاصل از لنزهای واید بیشتر از بین می رود. برای مثال، موبایل ها لنزهای بسیار وایدی دارند که یک ایراد متداول است.

قدم چهارم: قرار دادن محصول وسط سطح

در آموزش عکاسی صنعتی تنظیم موقعیت محصول، یکی از کارهایی است که ساده به نظر می رسد اما زمان بر است. برای مثال، اگر محصول شما یک بطری است باید برچسب آن مرکزیت داشته باشد. در اکثر مواقع باید حرکت ها و تنظیم های زیادی ایجاد کرد تا به موقعیت دلخواه رسید.

قدم پنجم: آماده سازی رفلکتور

این سفید ساده، مهم ترین اصلاح کننده ی نوری است که ما در استودیو داریم و من برای تمام عکس ها از آن استفاده می کنم. نور از روی کارت بازتاب می کند و تمام سایه ها را پر می کند. نحوه ی قرارگیری این کارت به سلیقه ی شما بستگی دارد؛ پس آن را در زوایای مختلف قرار دهید و ببینید کدام بهتر است.

قدم ششم: ارزیابی عکس گرفته شده

وقتی عکس را گرفتید، چند لحظه به چیزی که خلق کرده اید نگاه کنید. اینجا تجربه و آموزش ها وارد ماجرا می شود. چه چیزی خوب است، چه چیزی خوب نیست و برای بهتر شدن آن چه کارهایی می توان انجام داد؟ روش های مختلف بهتر کردن عکس را امتحان کنید و کم کم می بینید که مهارت شما به صورت طبیعی افزایش می یابد.

عکس های خود را به کامپیوتر منتقل کنید و نگاهی به آن ها بیندازید. بدین صورت، ایده ی بهتری از آن ها خواهید داشت. پشت دوربین هیچ وقت کاملا دقیق نیست. بخشی از آموزش عکاسی صنعتی توسط خود شما و با بررسی عکس هایتان اتفاق می افتد.

من برای سازمان دادن به عکس هایتان، برنامه ی ادوبی لایت روم را پیشنهاد می کنم. این برنامه می تواند برای تمام ویرایش هایتان نیز استفاده شود؛ مگر این که بخواهید کارهای بسیار پیشرفته ای انجام دهید.

شک نداشته باشید که باید تنظیماتی انجام دهید که عکس هایتان خوب و درست به نظر برسند. برنامه ای مانند ادوبی لایت روم بسیار حرفه ای است .

قدم هفتم: ادیت عکس

وقتی بالاخره عکس مورد نظر خود را گرفتید، وقت ادیت کردن آن است. اگر به درستی از محصول خود عکس گرفته باشید، محصول باید کاملا نورسنجی شده باشد و پس زمینه باید خاکستری روشن باشد و عکس شما باید چیزی شبیه به عکس های ادیت نشده در بالا باشد. با مقایسه ی عکس های ادیت نشده و عکس های ادیت شده، کاملا اهمیت این مرحله از روند را درک می کنید.

شاید در خیلی از موارد برون سپاری هزینه مناسب تری برای شما داشته تا خودتان بخواهید آموزش کاملی در این زمینه ببینید اما آموزش های زیادی نیز به صورت رایگان در اینترنت و سایت نورنگار وجود دارند که می توانید از آن ها نیز برای آموزش استفاده کنید.

بهینه کردن عکس ها برای وبسایت

بهینه سازی موتور جستجو (سئو) برای تمام سایت های آنلاین مهم است. چیز دیگری که بسیار مهم است سرعت لود شدن (load speed) وبسایت شما است. عکس های پرحجم محصولات واقعا به سرعت لود اضافه می کنند.

باید بین کیفیت عکس و بهینه سازی تعادل ایجاد کنید چرا که اگر بیش ازحد بهینه کنید، کیفیت عکس خراب می شود. من یک قانونی برای خودم در نظر گرفته ام و عکس هایم را بزرگ تر از 200kb آپلود نمی کنم؛ اما همیشه سعی می کنم در مرحله ی عکس گرفتن، بزرگ ترین عکس را بگیرم.

تغییر اندازه ی عکس ها و مناسب کردن آن ها برای انتشار در سایت

اولین راه برای بهینه کردن عکس ها، تغییر اندازه ی ارتفاع و عرض عکس است. حتما از عکس هایی که قصد انتشار در سایت دارید خروجی برای وب بگیرید. وقتی به یک عکس در وبسایت نگاه می کنید، در واقع به عکسی نگاه می کنید که برای آپلود در فضای آماده سازی شده است.

1-تغییر اندازه ی عکس

ابزارهای رایگان زیادی به شما برای تغییر اندازه ی عکس کمک می کنند. من پیشنهاد می کنم از Mac Preview یا Microsoft Picture استفاده کنید. چرا که در سیستم عامل شما وجود دارند و استفاده از آن ها ساده است.

بعد از این که اندازه ی عکس را تغییر دادید، از آن به عنوان (JPEG (100% خروجی بگیرید و روی دسکتاپ ذخیره کنید.

2-فشرده سازی عکس

وقتی عکس را با کیفیت 100% ذخیره کردید، نگاهی به اندازه ی فایل بیندازید؛ متوجه می شوید که اندازه ی فایل نسبتا زیاد است. با برنامه ی Preview عکس را فشرده نکنید، چرا که نمی توانید نتایج فشرده سازی با JPEG compression slider را ببینید.

وقتی ما عکسی را فشرده می کنیم، اتفاقی که می افتد این است: دیتایی که مورد استفاده نیست، حذف می شود. اگر بیش ازحد عکسی را فشرده کنید، عکس شروع به از بین رفتن و نویزدار شدن می شود.

پس باید عکس را هوشمندانه فشرده کنیم. در گذشته، من فوتوشاپ (save for web function) را توصیه می کردم؛ چرا که می توانستید میزان فشرده سازی را بالا و پایین کنید و پیش نمایش آن را ببینید.

به تازگی، نرم افزاری به نام JPEGmini.com را کشف کرده ام که از الگوریتمی برای پیدا کردن بهترین فشرده سازی برای عکس شما استفاده می کند. بعد از این که چندین هزار عکس را درون آن امتحان کردم، واقعا تحت تاثیر قرار گرفتم؛ بسیار سریع است و استفاده از آن آسان است.

خلاصه ی توصیه ها

اندازه ی عکس: 1 تا 5 برابر ظرف html که قرار است درون آن قرار بگیرد.

فرمت: JPEG

فضای رنگ: SRGB

فشرده سازی: بعد از خروجی گرفتن، توسط com فشرده سازی کنید.

استفاده از نورپنجره به جای خیمه نوری

اولین سوالی که همه از من می پرسند، این است که از یک خیمه نوری استفاده کنیم یا خیر. استفاده از نور پنجره آسان است، چرا که فقط یک منبع نور دارد. علاوه برآن، ارزان است و آماده کردن آن ساده است. وقتی با یک خیمه نوری عکاسی می کنید، وارد یک دنیای چند نوره می شوید که پیچیدگی ای اضافه می کند که نمی توان آن را در یک مقاله ساده آموزش عکاسی صنعتی آموزش داد.

بیشتر بخوانید : خیمه نورچیست و چرا باید از آن استفاده کرد؟

استفاده از چند منبع نور مشکلات زیر را به همراه دارد:

باید ابزارهای بیشتری تهیه کنید و ممکن است گران تمام شود؛ (هزینه ی خیمه ی نور و نورپردازی اضافه)

باید بین قدرت نورسنجی نورهای مختلف تعادل برقرار کنید و موقعیت درست را برای آن ها پیدا کنید. وقتی صحبت از نور می شود، پیدا کردن f و سرعت شاتر کار چالش برانگیزی است.

از آن جایی که هر منبع نوری رنگ خاص خودش را دارد (و به آن دمای رنگ می گویند)، ایجاد تعادل بین رنگ ها به یک نگرانی تبدیل می شود. تفاوت های فاحش در رنگ می توانند به شدت روی عکس شما تاثیر بگذارند.

اگر می خواهید به جای نور پیوسته از فلاش استفاده کنید، آماده ی چالشی فرای یک نورسنجی ساده باشید. نورسنجی فلاش فقط با f مشخص می شود و سرعت هم زمان سازی محدودی دارد و برای فعال شدن به تجهیزات ویژه ای (رادیو تریگر) نیاز دارد.

کیفیت نور حاصل از خیمه نوری معمولا بسیار متعادل و بدون سایه است. سایه ها مهم اند؛ چرا که شکل محصول را مشخص می کنند و حس مکان را منتقل می کنند. نظر شخصی من این است که عکس هایی که با نور پنجره گرفته می شوند، پویاتر و جذاب تر هستند.

اگر هنوز دلتان می خواهید یک خیمه نوری بخرید یا بسازید، خود را برای یاد گرفتن f، سرعت شاتر، ایزو و تعادل رنگ روی صحنه و با نورهای مختلف آماده کنید.

بیشتر بخوانید : راهنمای شناخت تجهیزات نورپردازی

محدودیت های این چیدمان

یک مسئله ای که مردم با این چیدمان دارند، این است که عکس های آن ها بی نقص نمی شود. برای مثال، بعضی افراد با عکس گرفتن از محصولات که نور را بازتاب می دهند مشکل داشته اند. چرا که مانند عکسی که در مثال پایین می بینید، محصولات نور حاصل از پنجره را بازتاب می کنند.

هر کاری که خودمان بخواهیم انجام دهیم، محدودیت هایی دارد و عکاسی نیز از این قاعده مستثنی نیست. اکثر افراد در یک محیط تک نوره (مانند نور طبیعی پنجره)، می توانند عکس های بسیار زیبایی بگیرند. اما برای عکاسی از یک سری محصولات (مانند محصولات بازتابنده)، حتما باید از یک استودیوی چندنوره و یک تیم با اطلاعات فنی عمیق درباره ی عکاسی کمک گرفت.

مقاله ی « آموزش عکاسی صنعتی بدون نیاز به تجهیزات حرفه ای » بالاخره تمام شد!. اگر این روش را امتحان کردید، لطفا نظر خود را در مورد آن برای ما بنویسید.