رادیو تریگر و انواع آن

امروزه علاوه بر رادیو تریگر های معمولی ، ما رادیو تریگرهایی داریم که قابلیت تغییر قدرت فلاش را از راه دور دارند و یا حتی می توانند از طریق تکنولوژی TTL قدرت فلاش را به صورت خودکار تنظیم کنند. به کلامی دیگر امروزه با استفاده از رادیو تریگر می توانید عکس هایی بگیرید که در گذشته ممکن نبود.

در صورتی که فلاش های فعلی شما از قابلیت رادیو تریگر پشتیبانی می کنند، به چیز دیگری نیاز ندارید اما اگر این قابلیت را ندارند و یا می خواهید از فلاش های غیر رادیویی خودتان در کنار تجهیزات رادیویی استفاده کنید، مطمئنا به یک تریگر هم نیاز دارید. در این صورت چند موضوع مختلف وجود دارد که حتما باید قبل از خرید بررسی کنید.

نوع اتصال

اولین چیزی که در زمان خرید رادیو تریگر باید از آن مطمئن شوید، نحوه اتصال آن به فلاش است. تریگر به دو شکل کابلی و یا از طریق هات شو به فلاش موردنظر شما متصل می شود. به یاد داشته باشید که اکثر فلاش هایی که از اتصال هات شو پشتیبانی می کنند، امکان اتصال رادیو فلاش را به صورت کابلی هم دارند.

تریگرهای کابلی را باید از طریق پورت سینک به فلاش متصل کنید و متداول ترین نوع پورت سینک قابل مشاهده در فلاش های شو مانت PC Terminal است. این پورت چندین دهه است که مورد استفاده قرار می گیرد اما خود من علاقه زیادی به آن ندارم. مهم ترین دلیلم این است که کابل های PC خیلی مقاوم نیستند و به راحتی آسیب می بینند. دومین مشکل هم این است که کابل های PC به راحتی از سوکت جدا می شوند و نمی توانید خیلی فلاش را جابجا کنید.

تعداد انگشت شماری از فلاش های موجود در بازار هم از پورت سینک مینی فون 3.5 میلی متری پشتیبانی می کنند. در صورتی که فلاش شما هم از این پورت پشتیبانی می کند کار شما خیلی راحت شده است زیرا تقریبا تمام رادیو تریگرهای موجود در بازار از این پورت پشتیبانی می کنند و شما هم به راحتی می توانید یک کابل 3.5mm Male to 3.5mm Male را در بازار پیدا کنید.

یک روش خیلی ساده تر برای اتصال رادیو تریگر به فلاش های شو مانت استفاده از پایه مانت خود فلاش است. خیلی از رادیو تریگرهای جدید از یک هات شو داخلی استفاده می کنند و با استفاده از این هات شو می توانید به سادگی آن را به فلاش های شو مانت خودتان متصل کنید. به نظر من این روش، بهترین راهکار برای اتصال رادیو تریگر است زیرا با کمک آن نیازی به کابل های مختلفی که می توانند به سادگی گم شوند، آسیب ببینند و یا طول آن ها کافی نباشد نخواهید داشت.

بیشتر بخوانید : آموزش عکاسی بدون فلاش در شب

Transmitter/Receiver یا Transceiver

علاوه بر نوع اتصال رادیو تریگر، شما باید بدانید که یک سیستم تریگر به فرستنده و گیرنده جداگانه نیاز دارد یا یک وسیله می تواند به صورت همزمان دریافت و ارسال را انجام دهد. یکی از نقاط ضعف سیستم های فرستنده/گیرنده این است که در صورتی که یکی از فرستنده ها دچار مشکل شود، تمام گیرنده ها نیز از کار می افتند اما در سیستم های Transceiver در صورتی که یکی از دستگاه ها از کار بیافتد فقط امکان استفاده از یکی از فلاش های خودتان را نخواهید داشت نه تمام آن ها را!

محدوده موثر

یکی از مزایای تکنولوژی رادیو تریگر این است که برای فعال سازی فلاش های اکسترنال نیازی نیست که تمام فلاش ها در خط دید باشند. حتی در صورتی هم که این امکان وجود داشته باشد که فلاش را در خط دید نگه دارید، باز هم می توانید در محدوده وسیع تری از فلاش های خودتان استفاده کنید.

برای مثال سیستم تریگر اپتیکال Canon Speedlite می توانست در فضاهای آزاد تا 10 متر و در فضاهای داخلی تا 15 متر را پوشش دهد. همچنین در فضاهای داخلی که امکان بازتاب نور فلاش مستر وجود داشت هم نیازی به قرار گرفتن در خط دید وجود نداشت.

حالا همین را با محدوده قابل پوشش رادیو تریگرهایی که می توانند فضایی بین 91 متر تا 480 متر را پوشش دهند بررسی کنید. مشخص است که هیچ عکاسی نیاز ندارد فلاش های خودش را از فاصله 90 متری فعال کند اما این موضوع به شما این اطمینان را می دهد که امکان استفاده از فلاش های خودتان را در نقاطی دارید که تریگرهای اپتیکال به هیچ وجه پشتیبانی نمی کنند.

طول عمر برند و سازگاری با نسخه های قبلی

یکی دیگر از موضوعاتی که باید در زمان خرید رادیو تریگر مدنظر قرار دهید این است که برند تا چند سال دیگر در این بازار می ماند و همچنین باید بررسی کنید که آیا مدل های جدیدتر با مدل های قدیمی سازگار هستند یا خیر؟ برای مثال PocketWizard از 15 سال پیش در حال تولید رادیو تریگر است و با این وجود مدل های جدید هنوز هم با تمام مدل ‎های قدیمی سازگار هستند.

مبتدی یا پیشرفته؟

رادیو تریگرهای موجود در بازار دو نوع مبتدی و پیشرفته دارند. تریگرهای مبتدی فقط می توانند یک دستور را ارسال یا دریافت کنند و آن هم دستور فعال سازی است. به دلیل اینکه طراحی و ساخت این تریگرها خیلی آسان است کمپانی های مختلفی به تولید آن ها مشغول هستند و به همین خاطر قیمت این تریگرها هم خیلی کم است. البته ممکن است برخی اوقات نتوانند فلاش ها را در زمان درست روشن کنند که با توجه به قیمت کمی که دارند عادی است.

بیشتر بخوانید : انواع حالت های اندازه گیری فلاش

در طرف دیگر این قضیه فلاش های پیشرفته ای هستند که قابلیت های زیادی دارند و برای استفاده در محیط های حرفه ای یا حداقل نیمه حرفه ای مناسب هستند. برخی از توانایی های این فلاش ها عبارت است از:

تنظیم اتوماتیک قدرت فلاش با استفاده از ارتباط TTL
تنظیم قدرت فلاش از راه دور
سینک سرعت بالا
میان افزار قابل آپدیت
پشتیبانی از چند کانال برای جلوگیری از تداخل

البته تمام فلاش های پیشرفته این قابلیت ها را ندارند اما حداقل چند مورد از این قابلیت ها را پوشش می دهند. در نظر داشته باشید که این فلاش ها قیمت بیشتری هم نسبت به فلاش های معمولی دارند اما این تفاوت قیمت باعث راحتی بیشتر شما می شود.

بیشتر بخوانید : سرعت سینک فلاش چیست؟

چه نوع رادیو تریگری برای شما مناسب است؟

در صورتی که اولین بار است می خواهید از فلاش های اکسترنال استفاده کنید، بهتر است یک تریگر مبتدی تهیه کنید. دلیل آن هم این است که قابلیت های اضافی تریگرهای پیشرفته پروسه کار با فلاش های اکسترنال را سخت تر می کند و به همین خاطر ممکن است یادگیری برای شما سخت تر شود. پس از اینکه توانستید اصول اولیه نورپردازی را یاد بگیرید می توانید از تریگرهای پیشرفته تر هم استفاده کنید.

با این وجود تمام تریگرهای پیشرفته هم می توانند کارهای یک تریگر مبتدی را انجام دهند و به همین خاطر در صورتی که اطمینان دارید که می خواهید از فلاش های اکسترنال استفاده کنید، بهتر است یک تریگر پیشرفته تهیه کنید و تا زمانی که کار کردن با فلاش اکسترنال را به صورت کامل یاد می گیرید از آن به عنوان یک تریگر مبتدی استفاده کنید.