50 واژه پرکاربرد در عکاسی – قسمت سوم

تعریف هر کدام از این واژه های پرکاربرد در عکاسی بیشتر یک تعریف فنی است و تلاش شده است با تعریفی که ممکن است در دیکشنری ببینید، تفاوت داشته باشد. به نظر من هم این موضوع کاربردی تر است. مطمئنا سرعت شاتر، «مدت زمانی است که شاتر دوربین در زمان گرفتن عکس باز است» اما این تعریف توضیحی در مورد اهمیت سرعت شاتر و نحوه استفاده از آن نمی دهد.

بیشتر بخوانید : 50 واژه پرکاربرد در عکاسی – قسمت دوم

31- حالت Manual

تنها حالت دوربین که شما با استفاده از آن روی سرعت شاتر و دیافراگم کنترل کامل دارید، حالت Manual یا دستی است. همچنین شما می توانید در این حالت روی ایزو دوربین نیز کنترل داشته باشید ولی اکثر دوربین ها امکان استفاده از ایزو خودکار را هم در حالت Manual در اختیار شما قرار می دهند.

خود من بیشتر از حالت Manual در مواقعی استفاده می کنم که نیاز دارم نوردهی تمام عکس ها یکسان باشد. همچنین در مواقعی که سیستم Metering دوربین هم نمی تواند به درستی فعالیت کند، از این حالت استفاده می‎ کنم.

خیلی از عکاس ها فکر می کنند که فقط حرفه ای ها از حالت Manual استفاده می کنند و حالت های دیگر برای عکاس های مبتدی هستند. اما مواظب باشید شما هم درگیر این ذهنیت نشوید.

نقطه ضعف حالت دستی این است که با تغییر وضعیت نور، میزان نوردهی تغییری نمی کند. این موضوع در اکثر موارد مشکلی برای شما ایجاد نمی کند اما در مواقعی که شرایط به سرعت تغییر می کند، من ترجیح می دهم از حالت اولویت شاتر برای عکاسی استفاده کنم.

32- Metering

Metering یکی از واژه های پرکاربرد در عکاسی است و نحوه ی خوانش نور صحنه توسط دوربین است (روشنایی، تاریکی، کنتراست و میزان نوردهی مناسب).

سیستم Metering یا اندازه گیری همیشه دقیق نیست و در صورتی که فضای سفید یا سیاه خیلی زیادی داخل صحنه وجود داشته باشد به راحتی به اشتباه می افتد. دلیل این امر هم این است که دوربین سعی می کند تمام اجزای صحنه را به گونه ای نوردهی کند که یک تون متوسط خاکستری باقی بماند. دوربین های امروزی عملکرد بهتری از این بابت دارند اما باز هم می توانند اشتباه کنند.

به همین خاطر است که جبران نوردهی وجود دارد. البته در حالت Manual شما باید تنظیمات نوردهی را به صورت دستی اعمال کنید. اغلب سیستم های Metering هم به شما این امکان را می‎ دهند که با استفاده از تنظیمات پیشفرض آن ها را به خوبی تنظیم کنید. برخی از حالت های پیشفرض عبارتند از Matrix، Center-Weighted و Spot. البته ممکن است بسته به برند این اسامی متفاوت تر باشند.

Matrix حالت پیشفرض است. این حالت تمام تصویر را مورد محاسبه قرار می دهد و بهترین نوردهی ممکن را در اختیار شما می گذارد.
Center-Weighted بخش میانی تصویر را در اولویت قرار می دهد و تلاش می کند این قسمت را به خاکستری متوسط نزدیک تر کند.
Spot Metering هم فقط بخش خیلی کوچکی از تصویر را محاسبه می کند. این قسمت کوچک می تواند نقطه ی فوکوس دوربین و یا نقطه وسط کادر تصویر باشد.

من اغلب اوقات از حالت Matrix استفاده می کنم و فقط در مواقعی که این حالت نتواند نوردهی تصویر را به خوبی انجام دهد از حالت Spot استفاده می کنم.

33- مگاپیکسل

واژه پرکاربرد مگاپیکسل در عکاسی برای اشاره به رزولوشن سنسور دوربین مورد استفاده قرار می گیرد. برای مثال رزولوشن اکثر سنسورهای امروزی 6000 پیکسل افقی و 4000 پیکسل عمودی است. در صورتی که این دو مقدار را در هم ضرب کنید به عدد 24 میلیون پیکسل و یا همان 24 مگاپیکسل می رسید.

خیلی از کمپانی های سازنده دوربین بیشتر از تمام فاکتورهای دیگر روی تعداد مگاپیکسل آن تاکید می کنند. البته این فاکتور نسبت به موارد دیگری که در کیفیت تصویر سهیم هستند، کمترین اهمیت را دارد. دوربین هایی هستند که تعداد مگاپیکسل خیلی بالایی هم دارند اما تصاویر آن ها به هیچ عنوان با دوربین هایی که مگاپیکسل کمتری دارند قابل مقایسه نیست.

برای مثال دوربین 41 مگاپیکسلی نوکیا لومیا 1020 را در نظر بگیرید. تعداد پیکسل های این دوربین خیلی زیاد است اما مهم تر از مگاپیکسل و تعداد پیکسل های سنسور، اندازه سنسور است و اکثر دوربین های موبایل هم از سنسورهای خیلی کوچکی استفاده می کنند.

با این وجود مگاپیکسل بیشتر، جزئیات بیشتری را هم به شما می دهد. این جزئیات می تواند برای عکاس های ورزشی و حیات وحش که عکس های خودشان را خیلی کراپ می کنند مفید باشد اما فقط تعداد کمی از عکاس ها به بیشتر از 24 مگاپیکسل رزولوشن نیاز دارند. به همین خاطر بهتر است به جای مگاپیکسل به موارد دیگر فکر کنید.

34- دوربین بدون آینه

از لحاظ فنی هر دوربینی که آینه نداشته باشد (دوربین موبایل، دوربین های کامپکت و دوربین های یکبار مصرف آنالوگ) به عنوان دوربین بدون آینه شناخته می شود. اما زمانی که یک عکاس به دوربین بدون آینه اشاره می کند منظور او دوربین های رده بالایی است که امکان تعویض لنز را در اختیار شما قرار می دهند. این دوربین ها رقیب اصلی دوربین های DSLR هستند.

دوربین های بدون آینه در حال به دست آوردن محبوبیت بیشتری در بین عکاس های حرفه ای هستند. دلیل اصلی این موضوع این است که این دست دوربین ها کوچک تر و سبک تر از دوربین های DSLR هستند. دوربین های بدون آینه مزایای دیگری هم دارند که از برند تا برند متفاوت است. برخی از این دوربین ها لنزهای بهتر، لرزشگیر داخی و یا منظره یاب الکترونیک با کیفیت تری دارند.

البته دوربین های DSLR هم مزایای خودشان را دارند. برای مثال می توان به عمر باطری بهتر، سیستم ردیابی اتوفوکوس سریع تر و گذشته پربارتر این دوربین ها اشاره کرد. چیزی که مهم است این است که از لحاظ عکاسی هیچکدام از این موارد اهمیت زیادی ندارند و یک دوربین خوب صرف نظر از نوع آن، یک دوربین خوب است. نمی توان گفت که دوربین DSLR برای یک فرد خاص بهتر است. همچنین نمی توان گفت که یک نفر فقط باید با دوربین بدون آینه عکاسی کند.

35- نویز

نویز اساسا” به هم ریختگی بصری است. یک پیکسل تاریک، روشن یا بدون رنگ که در شرایط کم نور بیشتر مشهود است.

راحت ترین روش برای خراب کردن عکس های خودتان با کمک نویز این است که از ایزو 6400 یا بیشتر استفاده کنید. همچنین در مواقعی که یک عکس کم نور (Underexposed) را با ایزو خیلی پائین (برای مثال 100) می گیرید و سپس روشنایی تصویر را در لایتروم افزایش می دهید هم امکان مشاهده نویز وجود دارد.

نویز به دلایل مختلفی ایجاد می شود. برخی از این دلایل مثل افزایش حرارت سنسور، مربوط به خود دوربین هستند و برخی دیگر نیز به دلیل تصادفی بودن خود نور (نویز فوتون) می باشند.

بیشتر بخوانید : 24 عبارت متداول در عکاسی برای آماتورها

پیکسل های روشن/تیره به عنوان نویز درخشندگی و پیکسل های رنگی هم به عنوان نویز رنگی شناخته می شوند.

کاهش نویز تصویر در نرم افزارهای ویرایش عکس به شدت آسان است اما به یاد داشته باشید که کاهش خیلی زیاد نویز باعث کسل کننده شدن رنگ ها و غیرطبیعی شدن تصویر می شود. این موضوع هم در مورد نویز درخشندگی و هم نویز رنگی صدق می کند. کاهش نویز رنگی راحت تر است اما برخی از عکاس ها در انجام این کار زیاده روی می کنند و باعث تضعیف رنگ های تصویر می شوند.

بهترین راه حل این است که به جای نرم افزار ویرایش عکس نویز را از طریق دوربین کاهش دهید. با این وجود در شرایط کم نور و به خصوص مواردی که دوربین را روی دست می گیرید و یا در حال عکاسی از یک سوژه متحرک هستید، نویز بخشی از تصویر است.

36- Overexposure

Overexposure یکی دیگر از واژه های پرکاربرد در عکاسی است. هنگامی که جزئیات تصویر به دلیل روشنایی زیاد از بین می روند، گفته می شود که تصویر Overexpose شده است.

البته این واژه پرکاربرد در عکاسی فقط به معنی روشنایی زیاد نیست زیرا تا زمانی که بتوانید روشنایی تصویر را در لایتروم و یا نرم افزارهای دیگر کاهش دهید و جزئیات قسمت های هایلایت را برگردانید، تصویر شما واقعا Overexpose نشده است. در واقع Overexpose زمانی است که جزئیات هایلایت ها کاملا از بین برود. برای مثال یک قسمت روشن از یک ابر کاملا محو شود.

Overexposure یکی از بزرگترین مشکلات عکاس ها است. هیچ روشی برای بازگرداندن جزئیاتی که کاملا سفید شده اند وجود ندارد. در صورتی که بخواهید این مشکل را اصلاح کنید، با هایلایت های تغییر رنگ یافته یا در بدترین حالت هایلایت هایی که هیچ رنگی ندارند و کاملا خاکستری هستند مواجه می شوید.

به دلیل اینکه هیچ راه حلی برای اصلاح عکس های Overexpose شده داخل دوربین وجود ندارد بهتر است تصویر را به خوبی توسط دوربین نوردهی کنید. یکی از بهترین ابزارها برای این کار قابلیت Blinkies دوربین است. این قابلیت را می توانید از طریق منو، زیر قسمت Image Review پیدا کنید.

پس از اینکه این قابلیت را فعال کردید، در زمان بررسی تصویر از نمایشگر Blinkies استفاده کنید. با این کار تصویر به صورت سیاه و سفید چشمک می زند و هرگونه هایلایت خیلی روشن را می توانید پیدا کنید.

37- فتوشاپ

یکی از پیچیده ترین نرم افزارهای ویرایش عکس ادوب فتوشاپ است. در صورتی که زمان و مهارت کافی داشته باشید، می توانید تقریبا هر نوع عکسی را در فتوشاپ ویرایش کنید.

فتوشاپ بیشتر از اینکه برای عکاس ها باشد برای طراحی گرافیک و هنرهای دیجیتال است. تعداد زیاد ابزارهای ویرایش عکس برای انجام برخی کارهای خاص می تواند کمک زیادی به شما کند اما خیلی از عکاس ها ترجیح می دهند از نرم افزارهایی که به صورت اختصاصی برای ویرایش عکس طراحی شده اند استفاده کنند.

فتوشاپ بیشتر براساس مفهوم لایه ها کار می کند و شما می توانید چندین عکس را به عنوان لایه های مختلف روی هم قرار دهید. سپس می توانید این لایه ها را روی هم قرار دهید و میزان شفافیت هر لایه را تغییر دهید تا بتوانید لایه زیرین را مشاهده کنید. با این کار برای مثال می توانید تصویر یک فرد را روی یک منظره خاص قرار دهید.

البته جزئیات می توانند خیلی پیچیده تر باشند اما خبر خوب این است که هزاران آموزش فتوشاپ مختلف در سطح اینترنت وجود دارد که می توانید از آن ها برای افزایش مهارت های خودتان استفاده کنید.

38- لنز پرایم

لنز پرایم یکی دیگر از واژه های پرکاربرد در عکاسی است. هر نوع لنزی که توانایی زوم نداشته باشد لنز پرایم است. یکی از محبوبترین لنزهای پرایم که تقریبا توسط تمام تولیدکننده‎ ها ساخته می شود، 50mm f/1.8 است.

هرچقدر که یک لنز زوم می تواند کاربردی باشد، لنزهای پرایم هم مزیت های خاص خودشان را دارند. نداشتن توانایی زوم پیچیدگی لنز را کاهش می دهد و به صورت مستقیم روی سایز، وزن و برخی اوقات کیفیت تصویر لنز تاثیر دارد.

امروزه اکثر لنزهای تخصصی به همین خاطر به صورت پرایم ساخته می شوند. برای مثال تقریبا تمام لنزهای ماکرو پرایم هستند. همین موضوع برای لنزهای سوپرتله فوتو هم صدق می کند. عکاس هایی که از لنزهای پرایم استفاده می کنند از تکنیک هایی مثل پانوراما و کراپ برای افزایش خلاقیت خودشان و خلق عکس های بهتر استفاده می کنند. این کار ممکن است زمان بیشتری ببرد و به تلاش بیشتری نیاز داشته باشد اما خیلی از عکاس ها ترجیح می دهند به جای لنز زوم از لنز پرایم استفاده کنند. حتی برخی افراد عقیده دارند که این لنزها روند کار آن ها را آهسته می کند و اجازه می دهد بیشتر در مورد عکسی که قرار است بگیرند فکر کنند.

39- RAW

تمام دوربین های پیشرفته امروزی امکان عکاسی با فرمت RAW را در اختیار شما قرار می دهند و شما هم باید از این قابلیت استفاده کنید. جایگزین فرمت RAW فرمت JPEG است و من در قسمت های قبلی توضیح دادم که چرا استفاده از این گزینه فکر خوبی نیست.

فایل های RAW تمام اطلاعات تصویر که توسط سنسور دریافت شده است را در خود جای داده اند و به همین این نوع فایل بیشترین کیفیت تصویر و بیشترین انعطاف پذیری را در زمان ادیت عکس در اختیار شما قرار می دهد. در صورتی که قصد دارید عکس های خودتان را ادیت کنید، حتما از فرمت RAW استفاده کنید. حتی در صورتی هم که قصد ویرایش تصاویر خودتان را ندارید، از گزینه Raw+JPEG استفاده کنید تا در صورت لزوم، بتوانید از فایل RAW هم استفاده کنید.

دو نقطه ضعف بزرگ فایل های RAW در مقایسه با فایل JPEG این است که در ابتدا این نوع فایل حجم زیادی را اشغال می کند و همیشه برای اینکه خوب به نظر برسند، به ادیت نیاز دارند. به صورت پیشفرض، هنگامی که یک عکس RAW را باز می کنید، متوجه می شوید که رنگ های آن خیلی کسل کننده به نظر می رسند.

البته از لحاظ فنی RAW یک فرمت فایل نیست و هیچگونه عکسی با فرمت RAW وجود ندارد. فرمت فایل های RAW در دوربین های کانن .CRW است و در دوربین های نیکون هم .NEF می باشد. .DNG هم فرمت Adobe  open RAW می باشد.

40- قانون یک سوم

یکی دیگر از واژه های پرکاربرد در عکاسی قانون یک سوم است. طبق این قانون شما باید تصویر خودتان را به سه قسمت افقی و عمودی تقسیم کنید و سپس سوژه را روی یکی از چهار نقطه تلاقی و خط افق را روی یک سوم پائین یا بالا قرار دهید.

قانون یک سوم به عنوان یکی از پرکاربردترین قوانین کادربندی در عکاسی به عکاس های زیادی کمک کرده است. برخی عکاس ها عقیده دارند که این قانون یکی از بهترین پیشفرض ها برای عکاسی است و برخی دیگر به صورت گهگاه از آن به عنوان یک راهنما استفاده می کنند.

البته در نظر داشته باشید که کادربندی یکی از شخصی ترین و خلاقانه ترین قسمت های عکاسی است. شما نباید از هیچ قانونی به صورت سفت و سخت پیروی کنید زیرا این کار ممکن است سبک منحصر به فرد شما را در معرض خطر قرار دهد.

41- سایز سنسور

همانطور که از اسم این واژه پرکاربرد در عکاسی مشخص است، سایز سنسور به زبان ساده ابعاد سنسور دوربین را نشان می دهد. برخی از فراگیرترین ابعاد سنسور دوربین را در ادامه مشاهده می کنید:

Medium Format (Uncropped): 40.4 × 54 mm
Medium Format (Cropped): 33 × 44 mm
Full-Frame: 24 × 36 mm
APS-C: 15.6 × 23.6 mm
Micro Four Thirds: 13 × 17.3 mm
One Inch: 8.8 × 13.2 mm
1/ 2.5”: 4.3 x 13.2 mm

سایز سنسور بیش از هر فاکتور دیگری روی کیفیت تصویر شما تاثیر گذاراست. تاثیرگذاری آن به اندازه ای نیست که بتوانید یک لنز خوب را فدای سنسور بهتر کنید اما باز هم از اهمیت خیلی زیادی برخوردار است.

42- وضوح

چیزی که خیلی از عکاس ها به آن اهمیت نمی دهند وضوح تصویر است. در واقع وضوح برای آن ها مهم است اما فقط تا حدودی! در صورتی که عکس شما خیلی تار باشد مطمئنا با مشکلات زیادی روبرو خواهید شد.

برای افزایش وضوح اولین کاری که باید انجام دهید این است که به دنبال دلایل تاری تصویر بگردید و تا جای ممکن آن ها را از بین ببرید. واضح ترین نوع تاری تصویر فوکوس از دست رفته، کمبود عمق میدان و تاری ناشی از حرکت (Motion Blur) است.

آخرین نکته در مورد وضوح تصویر هم این است که خیلی از نرم افزارهای ویرایش عکس اسلایدر وضوح یا Sharpening دارند که ممکن است بتوانند تا حدودی به شما کمک کنند و با افزایش کنتراست سطح پائین (Low Level Contrast) تصویر را تا حدودی واضح تر نشان دهند. البته در صورتی که خیلی زیاده روی کنید هم ممکن است جزئیات تصویر به هم بریزد و باعث شود تصویر غیرطبیعی به نظر برسد.

43- سرعت شاتر

سرعت شاتر پس از دیافراگم مهم ترین تنظیمات دوربین است. به دلیل اهمیت زیاد این موضوع من چندین بار دیگر در این مجموعه مقالات به آن اشاره کردم.

سرعت شاتر مقدار زمانی است که دوربین برای گرفتن یک عکس صرف می کند. این مدت زمان معمولا با کسری از ثانیه مثل 1/100 ثانیه یا 1/4000 ثانیه نشان داده می شود ولی ممکن است گرفتن برخی عکس ها تا چندین ثانیه یا حتی دقیقه هم طول بکشد.

اما سرعت شاتر روی چه چیزهایی تاثیرگذار است؟ سرعت شاتر روی نوردهی تصویر و Motion Blur تاثیر مستقیم دارد.

بیشتر بخوانید : سرعت شاتر چیست؟

از لحاظ نوردهی دوربین شما هرچقدر بیشتر به گرفتن یک عکس مشغول باشد، نور بیشتری هم ثبت می کند. همین موضوع باعث روشن شدن تصویر می شود. در مواقعی که سرعت شاتر چند ثانیه است عکس شما خیلی روشن و حتی در برخی مواقع Overexpose خواهد شد. فقط در مواقعی می توانید از سرعت شاتر خیلی طولانی استفاده کنید که خود صحنه به اندازه کافی تاریک باشد. برای مثال برای عکاسی از راه شیری باید سرعت شاتر حداقل 20 ثانیه باشد.

پس از نوردهی سرعت شاتر بیشترین تاثیر را روی Motion Blur دارد. هرچقدر سرعت شاتر بیشتر باشد، شما راحت تر قادر خواهید بود حرکات موجود در تصویر را فریز کنید. در صورتی که به عکاسی ورزشی علاقه مند هستید باید حداقل از سرعت شاتر 1/500، 1/1000 یا حتی سریع تر استفاده کنید و در غیر این صورت سوژه خیلی تار خواهد شد.

در صورتی هم که سرعت شاتر شما خیلی طولانی باشد، گرفتن دوربین روی دست غیر ممکن است. در صورتی که می خواهید دوربین را روی دست بگیرید، سرعت شاتر نهایتا باید روی 1/100 ثانیه باشد و در غیر این صورت ممکن است تصویر شما تار شود.

44- سوژه

نیازی به گفتن نیست که سوژه در عکاسی هر عنصری است که از آن عکاسی می کنید. با این وجود اهمیت واژه پرکاربرد سوژه در عکاسی نباید نادیده گرفته شود.

خود من به شخصه توجه خیلی زیادی به سوژه اصلی تصویر می کنم. این سوژه بخشی از تصویر است که بیننده در نگاه اول متوجه آن می شود. من معمولا سعی می کنم فضای اطراف سوژه به اندازه کافی خالی باشد و تا جای ممکن از قرار گرفتن عناصر دیگر در جلوی آن خودداری می کنم.

سوژه به دلیل احساسی که می تواند منتقل کند اهمیت دارد. به عنوان مثال یک انسان خندان را در کنار انسانی که اخم کرده است تصور کنید. همین تفاوت کوچک احساسات تمام تصویر را شکل می دهد و در هر دو مورد شما باید تصمیمات متفاوتی از لحاظ نورپردازی، کادربندی، ویرایش و… بگیرید

سوژه هسته عکس شما و پیام احساسی است که شما قصد دارید انتقال دهید. نباید فقط دوربین را رو به هرچیزی که جالب است بگیرید. از خودتان بپرسید که چرا سوژه جالب است، چطور می توانید این نقاط را تقویت کنید و چطور می توانید چشم بیننده را به سمت آن هدایت کنید.

45- Time-Lapse

این واژه پرکاربرد در عکاسی در واقع تلفیقی از عکاسی و فیلمبرداری است. به صورت تخصصی تایم لپس یک مجموعه عکس است که به صورت پی در پی و عموما بدون تغییر تنظیمات دوربین یا حرکت دادن دوربین گرفته شده اند. هدف این نوع عکاسی ضبط حرکات صحنه در گذر زمان است.

تایم لپس در بین فیلبردارهای منظره از محبوبیت بیشتری برخوردار است ولی فقط به عنوان یک تکنیک عکاسی ثابت کاربرد دارند. برخی اوقات من دوربین پشتیبان خودم را روی سه پایه قرار می دهم و در حالی که با دوربین اصلی مشغول هستم یک ویدیو تایم لپس هم ضبط می کنم.

هرچقدر که این تکنیک برای عکاسی کاربرد دارد، فیلمبردارها بیشترین استفاده را از آن می برند. آن ها به جای اینکه فقط یک عکس از صحنه بگیرند، صحنه را در مدت زمان معینی در یک ویدیوی 5 تا 10 ثانیه ای که سریع شده است جای می دهند. به همین دلیل است که اسم این تکنیک Time-lapse است.

46- underexposure

مخالف عبارت Overexposure واژه ی پرکاربرد underexposure است که در عکاسی به معنی کم نور بودن صحنه است. این حالت زمانی رخ می دهد که تصویر شما خیلی تاریک است و برای اینکه عکس قابل قبول باشد باید وقت زیادی را صرف ادیت عکس کنید.

برخلاف Overexposure امکان بازیابی عکس های underexpose شده وجود دارد و می توانید جزئیات تصویر را تا حدودی برگردانید. حتی در مواقعی هم که سایه ها کاملا سیاه به نظر می رسند نیز امکان بازگرداندن آن ها وجود دارد. البته روشن کردن سایه های خیلی تیره باعث افزایش نویز در مناطق سایه خواهد شد و کیفیت تصویر شما را تحت تاثیر قرار می دهد.

از لحاظ فنی بهترین نوردهی برای عکس های RAW مقداری است که بتوانید بدون Overexpose کردن مناطق خیلی روشن، تصویر به نسبت واضحی داشته باشید.

47- منظره یاب

منظره یاب یکی دیگر از واژه های پرکاربرد در عکاسی است. این واژه اساسا” پنجره ای است که می توانید از طریق آن تصویری که قرار است بگیرید را ببینید. تمام دوربین های DSLR منظره یاب ندارند اما اکثر آن ها (تمام دوربین های DSLR) دارند.

در یک دوربین DSLR منظره یاب اپتیکال است. در این دوربین های آینه نور را از طریق یک منشور و یا سیستم آینه به بیننده منتقل می کند. در واقع در زمان استفاده از منظره یاب اپتیکال شما به صورت مستقیم از داخل لنز بیرون را مشاهده می کنید.

در دوربین های بدون آینه، منظره یاب الکترونیکی است و یک صفحه نمایش LCD کوچک داده های موردنیاز را به صورت مستقیم از سنسور دوربین دریافت می کند.

نمی توان گفت که یکی از این دو سیستم منظره یاب نسبت به دیگری مزیت دارد. توسط منظره یاب اپتیکال شما صحنه را با چشمان خودتان می بینید و باتری خیلی کمتری هم مصرف می شود. اما منظره یاب الکترونیکی هم از آنجایی که تصویر تولید شده توسط آن شباهت بیشتری به عکس نهایی دارد می تواند کاربردی تر باشد. همانطور که فکر می کنید نظر عکاس ها در مورد این مسئله متفاوت است.

تنها توصیه ای که می توانم به شما بکنم این است که در صورت امکان حتما دوربینی بخرید که منظره یاب دارد. اکثر عکاس ها این قابلیت را خیلی کاربردی می دانند و در مواقعی که صحنه خیلی روشن است و یا به صورت رو دست عکاسی می کنید، داشتن منظره یاب کمک زیادی به شما می کند.

48- Vignetting

Vignetting (وین ی تینگ) یکی از مشکلات اپتیکالی است که اکثر لنزها تا حدودی به آن دچار هستند. این مشکل که منجر به تاریک شدن گوشه های تصویر می شود فقط در صورتی قابل مشاهده است که لنز را رو به یک گرادیانت ساده (مثل آسمان آبی) قرار دهید.

با این وجود سطح Vignetteبرخی لنزها خیلی زیاد است و ممکن است حتی کیفیت عکس را هم تحت تاثیر قرار دهد. اصلاح این مشکل در مرحله ویرایش خیلی ساده است اما ویرایش زیاد باعث ایجاد نویز زیادی در گوشه های تصویر می شود.

این مشکل در دیافراگم های خیلی باز مثل f/1.4، f/2 و f/2.8 بیشتر مشهود است. با این وجود برخی اوقات ممکن است با قرار دادن فیلتر روی لنز خودتان این مشکل را تقویت کنید و باعث شوید که حتی در دیافراگم های خیلی بسته مثل f/8 و f/11 هم گوشه های تصویر تار باشد.

در پایان باید گفت که وین ی ت چیزی نیست که نیاز باشد خیلی نگران آن باشید. حتی برخی عکاس ها در مرحله ویرایش این افکت را به تصاویر خودشان اضافه می کنند. اما به یاد داشته باشید در صورتی که این افکت به صورت ناخواسته ایجاد شده است ممکن است باعث حواس پرتی بیننده و کاهش کیفیت تصویر شود.

49- تصور

یکی از مهم ‎ترین گام ها در عکاسی که معمولا هم نادیده گرفته می شود، تصور تصویر نهایی است. این مرحله، آخرین گام برنامه ریزی قبل از گرفتن عکس نهایی است. تصور، عمل به تصویر کشیدن بهترین ورژن عکس داخل ذهن خودتان است.

در این گام باید خیلی فکر کنید و در مورد تمام جنبه های عکس تصمیم گیری کنید. نسخه نهایی عکس باید رنگی باشد یا سیاه و سفید؟ چه احساساتی باید منتقل کند و شما چطور می توانید چنین عکسی بگیرید؟

در صورتی که با این کار مشکل دارید، سعی کنید از خودتان سوال بپرسید و تمام تصمیماتی که قرار است بگیرید را بررسی کنید. چرا از این کادربندی استفاده می کنید؟ آیا فاصله کانونی فعلی بهترین گزینه برای انتقال احساسات مدنظر شما است؟ آیا در بهترین زمان روز عکاسی می کنید یا به نور متفاوت تری نیاز دارید؟

به نظر من عکاسی یک گام مهم قبل از عکاسی است که یک عکس خوب را از عکس معمولی جدا می کند. عکاسی بیشتر در مورد خلاقیت و حل مسئله است تا گرفتن یک عکس معمولی از صحنه.

50- لنز زوم

در مقابل لنز پرایم لنز زوم قرار دارد. لنزهای زوم به جای پوشش یک نقطه ی کانونی، یک محدوده ی کانونی را پوشش می دهند. برای خیلی از عکاس ها این توانایی یک قابلیت ویژه است.

مطمئنا محبوب ترین لنزهای موجود در بازار لنزهای کیت زومی هستند که در کنار اکثر دوربین ها عرضه می شوند. برای مثال می توان به لنزهای 18-55 یا 24-105 اشاره کرد. من با وجود اینکه خیلی لنزهای پرایم را دوست دارم به اکثر عکاس های تازه کار توصیه می کنم کار خودشان را با یک لنز زوم آغاز کنند تا بهتر بتوانند سبک شخصی خودشان را پیدا کنند.

قدرت یک لنز زوم توسط نسبت زوم آن سنجیده می شود. این نسبت با تقسیم کردن طولانی ترین نقطه کانونی در کوتاه ترین نقطه ی آن به دست میاید. برای مثال نسبت زوم یک لنز 24-120mm برابر با 5x است زیرا 120 تقسیم بر 24 برابر است با 5.

ممکن است خیلی از دوربین های کامپکت و Point-and-shoot را دیده باشید که با عباراتی مثل 5x Zoom یا عبارات مشابه معرفی می شوند. این مشخصات اطلاعات زیادی به شما می دهد اما تنها چیزی نیست که لازم دارید. برای مثال علاوه بر لنز 24-120mm که یک لنز Wide-to-telephoto است و به آن اشاره کردیم، نسبت زوم لنز 80-400mm نیز که یک لنز telephoto-to-supertelephoto است هم 5x است اما هر لنز برای مقاصد خاصی استفاده می شود.

جمع بندی

امیدواریم این مجوه مقاله و واژه های پرکاربرد در عکاسی که ارائه شد بتوانند به شما کمک کنند. قبل از اینکه این مقاله را ببندیم باید بگویم که کلمات استفاده شده در این مقاله تمام کلماتی نیستند که در عکاسی مورد استفاده قرار می گیرند. هزاران کلمه دیگر نیز وجود دارند که امکان قرار گرفتن در این مقالات را نداشتند. با این وجود این سه قسمت مقاله نقطه شروع خیلی خوبی است و می تواند کمک های زیادی به شما کند.

همچنین همانطور که در ابتدای مقاله ذکر شد، قصد داریم در آینده این مقالات را گسترش دهیم. به همین خاطر در صورتی که لغات خاصی مدنظر شما هستند، از طریق قسمت نظرات همین مقاله آن ها را با ما در میان بگذارید. همچنین در صورتی که سوال یا نظر خاصی در مورد این مقالات دارید هم می توانید از قسمت نظرات برای اشتراک گذاشتن آن ها با ما استفاده کنید.