رزولوشن؛ تراکم پیکسل، کیفیت، فرمت JPEG، تغییر اندازه و… فرقی نمی کند کدام را تغییر دهید زیرا تغییر هریک از این موارد کار عکاسی تازه کار و حرفه ای را به یک شکل تحت تأثیر قرار می دهد. مواردی که همه در پنجره ی خروجی Adobe Lightroom یکجا جمع شده اند و تغییر اشتباهی آن ها ممکن است کیفیت مورد انتظار را در پی نداشته باشد و هدف این مقاله نیز روشن کردن همین موارد است. حتی اگر به یادگیری جزئیات و فوت و فن این کار علاقه ای ندارید در پایان این متن یک تنظیمات پیشنهادی برای گرفتن خروجی جهت چاپ و یا انتشار در صفحات وب ارائه داده شده است.

تغییر سایز در لایت روم


پنجره ثبت خروجی لایت روم که گویای انتخاب گزینه JPEGMini برای کاهش حجم فایل های خروجی توسط من است


 

چرا از تغییر اندازه استفاده می کنیم؟ برای انتشار عکسمان در شبکه های اجتماعی که در این صورت کاهش سایز بدون کاهش کیفیت برایمان اهمیت دارد ، یا می خواهیم در واقع حجم را کاهش دهیم تا ارسال یا ذخیره سازی عکس راحت تر صورت بگیرد. دلیل دیگر نمایش تصویر محصول در وب سایت هاست که در این صورت هم می خواهید کیفیت در حد مطلوبی باشد و هم اندازه آن قدر کوچک نباشد که جزئیات محصول مشخص نشود.

رزولوشن رایج این روزهای فایل های اصلی 24 مگاپیکسل یا چیزی در حدود 6000 پیکسل افقی در 4000 پیکسل عمودی است. یک عامل تأثیرگذار دیگر نیز سایز نمایشگر و تعداد پیکسل های آن است.

حالا چگونه این دو به هم مربوط هستند؟ جلوگیری از عدم تطابق آن ها نکته ی دارای اهمیت است:


هم اندازه باشند :

معمولا این گونه نیست، اما اگر چنین شرایطی وجود داشته باشد کار شما آسان شده و بدون از بین بردن وقت و کیفیت به بهترین نتیجه خواهید رسید.


نمایشگر دهنده کوچک تر از عکس باشد:

اگر این گونه بود نیز به مشکلی بر نخواهید خورد، برای مثال اگر بخواهید عکسی را که با بزرگ ترین سایز ممکن توسط دوبین شما ثبت شده در شبکه اجتماعی به نمایش درآورد که آن را بزرگ تر از 800 در 400 پیکسل (یعنی کوچک تر از 1 مگاپیکسل) نمایش می دهد، یعنی بخش بزرگی از اطلاعات فایل تصویری شما اضافی است و به آن نیازی ندارید. ضمن اینکه نیازی ندارید دقیقا عکس را به همان اندازه مورد نیاز کوچک کنید و این نرم افزارها خود به خوبی این کار را برای شما انجام می دهند و برخی از سرویس های راه اندازی وب سایت و بارگذاری تصویر نیز این کار را بصورت خودکار انجام خواهند داد.


نمایشگر بزرگ تر از عکس باشد:

این همان چیزی ست که شما را با مشکل موجه می کند زیرا بزرگ کردن یک عکس از شفافیت و کیفیت آن می کاهد.

رزولوشن : DPI و PPI

این دو متغیر تأثیرگذار اغلب با یکدیگر اشتباه گرفته می شوند و حتی بجای هم تغییر داده می شوند، درحالی که با یکدیگر متفاوت اند. در واقع PPI یا تعداد پیکسل در هر اینچ به طور مستقیم به کیفیت نمایشگر در ارتباط است و مرتبط با آن چیزی است که به عنوان نمایش دهنده ی الکترونیکی تصویر در اختیار شماست. اگر با این مفاهیم آشنا باشید خواهید توانست تصویر را به شکلی تغییر دهید که در واقعیت و در هنگام نمایش یا چاپ به اندازه دلخواه دربیاید. اما چه موقع به دانستن آن نیاز است؟ در واقع هرگز! چون برای چاپ عکس کافی است آن را با کیفیت خوب به متصدی چاپ بدهید و بگویید که می خواهید در چه سایزی چاپ شود تا در همان اندازه برایتان چاپش کند.

اما DPI یا تعداد نقطه در هر اینچ چیست؟ این متغیر اشاره به نقاط یا کوچک ترین رزولوشن قابل چاپ توسط پرینتر دارد. یک معیار تبلیغاتی مثل عدد مگاپیکسل دوربین که بیشتر مورد توجه شرکت های سازنده چاپگر است. این را هم می توانید نادیده بگیرید.

فشرده سازی تصویر

فشرده سازی از طریق از دست دادن بخشی از داده ها و معمولا با از دست دادن کیفیت همراه خواهد بود. فشرده سازی هرگز سایز را تغییر نمی دهد و یک تصویر پس از فشرده سازی دقیقا ابعاد و مگاپیکسل یکسان با فایل پیش از فشرده سازی دارد.

یعنی ممکن است یک تصویر 24 مگاپیکسلی به حدی فشرده سازی شده باشد که محو باشد، اما یک تصویر 3 مگاپیکسلی به گونه ای فشرده شود که کاملا واضح و همانند  فایل غیر فشرده به نظر برسد.

همه نوع فایل از متن تا موسیقی و فیلم فشرده می شوند، اما نکته اینجاست که فشرده سازی به دو نوع کلی تقسیم بندی می شود : بدون از دست دادن کیفیت و با از دست دادن کیفیت*

*lossless و lossy

 

فشرده سازی بدون از دست دادن کیفیت

این مورد به معنای فشرده سازی بدون حذف اطلاعات و تبدیل آن به فایلی دیگر با قابلیت بازسازی فایل اصلی در مواقع نیاز است. برای مثال Zip کردن فایل ها یکی از آن موارد است. فایل زیپ شده تاز مانی که به صورت زیپ است قابل استفاده نیست اما حجمش کم است، در زمان نیاز نیز به صورت اولیه درمی آید. شیوه فشرده سازی در این روش ها به طور خلاصه به این شکل است که داده های تکراری را بجای چند بار تکرار، به عنوان داده ای با تعداد دفعات تکرار و مواقع آن به یاد می آورد!

اما برای استفاده از چنین روش هایی میزان فشرده سازی قابل انتخاب نیست و معمولا فایل فقط با حجم مشخص (و نه دلخواه) فشرده می شود که به همین دلیل باید به فرمت های نامطلوبی مثل JPEG روی آورد.

 

فشرده سازی با روش های از بین برنده ی کیفیت

رایج ترین فرمت ها از این دسته، JPEG است که همانند دیگر موارد از بین برنده ی کیفیت فایلی جدید در اختیار شما قرار خواهد داد که هرگز امکان دستیابی به اطلاعات کامل فایل اولیه را ندارد. استفاده ازاین دست فشرده سازی ها کیفیت را در حد نیاز حفظ می کنند و در مورد فایل های تصویری و صوتی مثل MP3 از این دسته اند.

 

فرمت JPEG

به طور خلاصه این فرمت در مرحله اول آن بخشی از اطلاعات تصویر را که دیده نمی شود را دور می ریزد، و در مراحل بعد درصورتی که حجم پایین تر خواستید، بخشی از اطلاعات قابل دیدن را هم حذف می کند.


تصویر فشرده سازی شده با حجم حدود 150 کیلوبایت



تصویر فشرده سازی شده با حجم حدود 100 کیلوبایت



تصویر فشرده سازی شده با حجم حدود 50 کیلوبایت


همان طور که در سه تصویر بالا می بینید، تصویر اول با وجود فشرده سازی کیفیت خوبی دارد، تصویر دوم هم با وجود کاهش یک سوم حجم آن چنان بد نیست. اما تصویر سوم با حجم یک سوم تصویر اول و کاهش دوسوم حجم عملا غیرقابل استفاده است.

 

هرگز JPEG را ویرایش نکنید!

فرمت JPEG به هر شکلی که باشد اطلاعات غیرقابل دیدن را حذف کرده! حتی اگر تصویر JPEG مستقیما توسط دوربین عکاسی ثبت شده باشد هم خواهید دید که با کمی روشن کردن سایه ها یا تغییر کنتراست، چیزی از بخش های روشن تر و تاریک تر باقی نمی ماند و این همان دلیلی است که به خاطرش همیشه باید فرمت RAW دوربین روشن باشد. فرمت RAW را ویرایش کنید و بعد از ویرایش یک خروجی JPEG بگیرید.

علاوه بر این هرگز مجدد از خروجی JPEG خروجی JPEG نگیرید. بلکه به فایل اصلی مراجعه کنید و خروجی دوم با حجم کمتر را از همان فایل اصلی بگیرید.

 

فرمت JPEG Mini

فرمت JPEG زیرمجموعه هایی بر پایه الگوریتم فرمت اصلی دارد که یکی از آن ها JPEG Mini در لایت روم است. در فرمت اصلی سرعت فشرده سازی بالاست و به همین دلیل دقت محاسبه پایین است، با رفع این مشکل JPEG Mini فشرده سازی کندتر اما دقیق تر انجام خواهد شد، حتی در محاسبات نیز پیچیده تر عمل می شود و درنتیجه آنچه حذف  می شود هم بیشتر است.

 

فضای رنگی

توصیه شخصی من این است که این مورد را در تنظیمات بدون تغییر بگذارید. این مورد به صورت پیش فرض در دوربین ها sRGB و به گونه ایست که قابل نمایش در تمام مانیتورها است. این فضای رنگی تمام مانیتورها پشتیبانی می شود و گرچه نسبت به AdobeRGB محدودتر است، اما برای کارهای نه چندان پیشرفته و عدم کار با چاپگرهای رده بالا استفاده از آن مطمئن تر است.

 

صفحه تنظیمات لایت روم

هر آنچه به آن نیاز دارید در ادامه آمده:


تنظیمات سایز در لایت روم

این تغییر برای کوچک تر کردن تصویر مورداستفاده قرار می گیرد و می تواند به چند طریق صورت گیرد که همه ی آن ها در ادامه ذکر شده است:

طول و عرض: این مورد برای زمانی باید مورداستفاده قرار گیرد که میدانید به چه سایزی نیاز دارید، ضمن اینکه بدون تغییر آن ها با نسبت درست، تصویر خروجی نسبت ابعادی بهم ریخته خواهد داشت.

ابعاد: هیچ کس تفاوت این مورد را با مورد بالایی نمی داند! حرفم را قبول کنید! هیچ کس!

لبه درازتر: شما فقط ابعاد لبه بلندتر تصویر را تعیین می کنید، و لایت روم لبه کوتاه تر را به اندازه ای تغییر می دهد که نسبت ابعاد تغییر نکند.

لبه کوتاه تر: مثل مورد بالا فقط با این تفاوت که لبه کوتاه تر را تعیین می کنید.

مگاپیکسل: این برای مواقعی است که به عکسی با مگاپیکسل معین نیاز دارید و بدون محاسبه ابعاد می توانید به آن برسید.

درصد: این گزینه کمی به دقت بیشتری نیاز دارد تا درنهایت عکس خروجی آن ابعادی کوچک تر از آنچه موردنیاز است نباشد.

 

البته این تنظیمات برای بزرگ تر کردن تصویر هم می تواند مورد استفاده قرار گیرد، اما برای مثال بالا بردن مگاپیکسل تصویر را باکیفیت تر نمی کند، بلکه فقط سایز را با کاهش کیفیت بالا می برد. این کار با الگوریتم خاصی در لایت روم انجام می شود که در آن فضای بین دو پیکسل با میانگینی از آن دو پر خواهد شد که موجب به وجود آمدن تصویری با لبه های نرم تر می شود.

 

رزولوشن

رزولوشن سوءتفاهم برانگیز ترین گزینه در این پنجره است. آنچه باید به یاد داشت این است که همه ی این موارد برای تغییر سایز نمایش تصویر در نمایشگر شما هستند. یعنی پیکسل ها با تغییر این تنظیمات هرگز نه بزرگ تر می شوند نه کوچک تر!

بطول خلاصه باید گفت چون یک تصویر سایزش کوچک است، نمی توان گفت که قابل نمایش یا چاپ در ابعاد بزرگ نیست. اینجاست که PPI (یا برای چاپ DPI) را می توان تغییر داد ، همان چیزی که در ابتدای متن در موردش توضیح دادیم و باید بدون تغییر بماند.

 

تنظیمات فایل : فرمت و کیفیت

برای گرفتن خروجی اگر نمی خواهید کیفیت فدای حجم شود طبیعتا باید از فرمت های غیر فشرده استفاده کنید اما در صورت استفاده از JPEG باید دو متغیر را تنظیم کنید تا داده های اضافی به شکلی مناسبی حذف شوند.

کیفیت: این گزینه که با نام Quality مشخص شده دارای بالاترین حد برابر با 100 است و به تجربه دریافته ام اگر روی 75 درصد باشد هم کیفیت عکس طبیعی به نظر می رسد.

حجم: این مورد هم پیش از این توضیح داده شده و فقط در مواقعی کاربردی است که حجم خاصی مدنظر باشد کاهش این مقدار می تواند ضربه جدی به عکس بزند.

 

تنظیمات پیشنهادی و مورداستفاده نگارنده


برای تحویل به مشتری هایم

برای این مورد می خواهم فرمت JPEG به حدی کیفیت داشته باشد که مشتری بتواند خودش آن ها را چاپ کند


Setting Selection Image Format JPEG at Quality of 90, no file size limit Colour Space sRGB Resize Long Edge of 6016 Pixels Don’t Enlarge Checked Resolution Doesn’t matter Sharpen For Matte Paper Amount Standard Extra Steps JPEG Mini

 

 


برای فیس بوک و اینستاگرم

این نرم افزارها هر آنچه بیش از 2048 پیکسل باشد را کوچک تر می کنند ، من هم می خواهم فایلم بیشترین کیفیت را داشته باشد و بیش ازحد فشرده نشود


Setting Selection Image Format JPEG at Quality of 90, no file size limit Colour Space sRGB Resize Long Edge of 2048 Pixels Don’t Enlarge Checked Resolution Doesn’t matter Sharpen For Screen Amount Standard Extra Steps JPEG Mini

 

 


برای وب سایتم

در این مورد باید توجه داشت که فایل دقیقا با همان حجم آپلود شده نمایش داده می شود، پس باید بالاترین کیفیت را در کمترین حج در اختیار داشته باشیم تا آسیبی به بازدید و آمارهای سایت نرسد


Setting Selection Image Format JPEG at Quality of 60, no file size limit Colour Space sRGB Resize Long Edge of 2500 Pixels Don’t Enlarge Checked Resolution Doesn’t matter Sharpen For Screen Amount Standard Extra Steps JPEG Mini and then TinyPNG.com to really squash file size for good SEO

 

 

خروجی گرفتن در لایت روم : سخن آخر

هر آنچه گفته شد تجربیات شخصی نگارنده بود و نه موارد قطعی و به طور خلاصه باید گفت آنچه شما از خروجی انتظار دارید تعیین کننده ی شیوه ی گرفتن خروجی است. اگر برای چاپ نیاز به یک خروجی دارید، زمان بر بودن گرفتن خروجی و یا اشغال فضای بیشتر ارزش دستیابی به کیفیت بالاتر را دارد، اما اگر آن را برای سایت یا شبکه های اجتماعی می خواهید کیفیت فقط در سایزهای کوچک دارای اهمیت است و داشتن عکسی بزرگ و باکیفیت بی مورد است.