امروزه با دوربین گوشی های هوشمند می توانید کارهای حیرت انگیز زیادی انجام دهید، با این حال این گوشی ها دارای محدودیت های فیزیکی زیادی هستند. یکی از مهم ترین محدودیت ها برای تلفن های همراه هوشمند، محدودیت ضخامت (مثلا 7 میلی متری) برای آنهاست و به همین دلیل نمی توانند امکاناتی مانند دوربین های عکاسی رده بالا را عرضه کنند. شرکت های سازنده این گوشی ها به دنبال راهکارهای جایگزین برای بهبود کیفیت این محدودیت ها هستند. حالا باید بگوییم که آیا گوشی های دو دوربینه، آینده عکاسی با موبایل خواهند بود؟

بهار امسال شرکت های LG و Huawei با پرچمداران جدید اندرویدی خود، دو گوشی دو دوربینه کاملا متفاوت را تولید کردند که علی رغم تفاوت های ساختاری زیادی که دارند، در هر دوی آنها از دو دوربین کنار هم استفاده شده است. گفته می شود که امسال آیفون 7 پلاس نیز با دوربین دوگانه عرضه خواهد شد(آینده عکاسی با موبایل).

بنابراین دور از ذهن نیست که به همان سرعتی که گوشی های دو هسته ای همه گیر شد، گوشی های دو دوربینه نیز فراگیر شود و همه شرکت ها به تبعیت از این شرکت های پیشرو به سمت افزودن دوربین دوم در کنار دوربین اول بروند.

اما این دوربین دوم دقیقا چه کاری انجام می دهد و چرا باید در کنار یک دوربین با مگاپیکسل بالا، دوربین دیگری نیز قرار بگیرد؟

گوشی LG G5 اولین گوشی با دو دوربین بود. در این گوشی یک دوربین 8 مگاپیکسلی با زاویه دید باز یا واید در کنار یک دوربین 16 مگاپیکسلی قرار گرفته که به گفته این شرکت ثبت عکس های بزرگ افقی یا عمودی (مانند عکس های معماری) را آسان تر می کند.

لنز گوشی های تلفن های هوشمند اغلب به صورت ثابت طراحی می شوند. بدین معنی که نمی توانند مانند لنز دوربین های واقعی حرکت کنند و تغییر فاصله کانونی بدهند. اگرچه بسیاری از این لنز ها با استفاده از زوم دیجیتال (یا نرم افزاری) می توانند روی سوژه ها زوم کنند، اما این کار به شدت باعث افت کیفیت می شود. از سوی دیگر اضافه کردن قابلیت زوم اپتیکال با لنز هم، به اجبار ضخامت گوشی را افزایش می دهد که اصلا مورد علاقه کاربران نیست. چند گوشی تلفن هوشمند که تابحال با لنز زوم واقعی عرضه شده اند با استقبال خوبی مواجه نشده اند.

به همین دلیل LG در گوشی G5 ترفند خوبی را به کار گرفت. اینکه به جای یک دوربین با زوم متفاوت، دو دوربین جداگانه با زوم ثابت را در گوشی تلفن قرار دهد. بنابراین هنگام زوم کردن روی یک تصویر، دوربین دوم که زاویه بسته تر و زوم بیشتری دارد، به ثبت تصویر کمک می کند.

شاید بزگترین تفاوت بین G5 و G4 را بتوان همین دوربین دوگانه در نظر گرفت. برای یک گوشی رده بالا، چندان خوشایند نیست که تنها تفاوتش نسبت به مدل قبلی افزودن یک دوربین دیگر باشد.با این حال LG  با این کار نشان داد که در برابر کاربران انعطاف پذیری بیشتری را نسبت به دیگران دارد.

اما هوآوی روش دیگری را به کار گرفته است. دوربین های گوشی P9 هوآوی دارای دو حسگر متفاوت هستند. یکی از آنها دارای حسگر رنگی معمول و دیگری دارای یک حسگر سیاه و سفید است که جذب نور آن سه برابر حسگر های عادی است. ترکیب این دو حسگر تصویری به مراتب باکیفیت تر از تصویر یک دوربین عادی ارائه می کند. در واقع هوآوی از این دوربین دوم برای افزایش کیفیت تصویرش استفاده کرده است.

برای دیدن کیفیت و ارزش گوشی دو دوربینه هوآوی، شما باید روی یک سوژه از نزدیک بزرگنمایی کنید. در این تصویر کناره های زرد رنگ گوشی را ببینید. کیفیت دوربین گوشی P9 در این تصویر شگفت اگیز است. ببینید چطور لبه های طلایی رنگ دکمه افزایش صدا در این تصویر از زمینه مشبک طلایی رنگ کنار گوشی متمایز شده است. بدون شک چنین تفکیک رنگی را در دوربین های تلفن های همراه زیاد نمی بینیم(آینده عکاسی با موبایل).

یک ویژگی مشترک در طراحی هر دو گوشی این است که افزودن دوربین دوم، هیچ تغییر فیزیکی ناخوشایندی در طراحی بدنه ایجاد نکرده است. در این دو گوشی، ضخامت یا ابعاد گوشی ها تغییر زیادی نکرده اند و این را می توان یک آیتم مثبت و یکی از مزایای مهم این پیشرفت به حساب آورد.

یک پیش نمایش از آینده، یا شاید آیفون بعدی

شایعات زیادی به گوش می رسد که آیفون بعدی نیز با دوربین دو گانه معرفی خواهد شد. به نظر می رسد دوربین های تلفن های هوشمند نیز مانند پردازنده ها به حدی از پیشرفت رسیده اند که برای افزایش کیفیت یا کارآیی آنها مجبور به استفاده از یک نمونه دیگر در کنار قبلی هستیم. به همین دلیل بعید نیست در آینده مانند پردازنده های دو هسته ای یا چند هسته ای، در پشت تلفن های همراه، دوربین های دوگانه یا چندگانه را با امکانات مختلف ببینیم. آینده نشان خواهد داد که چند دوربین برای یک تلفن همراه پیشرفته مورد نیاز است. اما شخصا، دیدن چند لنز در پشت یک گوشی کوچک را کمی عجیب و غریب می دانم!