ترجمه اختصاصی نوریاتو: علی رغم پیشرفت های بسیاری که در زمینه دوربین های عکاسی صورت گرفته است ولی همچنان نوآوری ویژه ای در تولید آنها صورت نگرفته است. با توجه به یکپارچگی اینترنت و شبکه های اجتماعی با زندگی روزمره انتظار می رود دوربین های عکاسی هم به این یکپارچگی ملحق شوند؛ ولی متاسفانه همچنان شاهد رویه قدیمی و سنتی تولید کنندگان در این زمینه هستیم.

 

در ادامه بخش اول بخوانید:

 

6. ارتباطات سری سرعت پایین

 

دوربین های عکاسی

 

با نگاه کردن به درگاه های ارتباطی کامپیوتر های شخصی و دوربین های عکاسی یک تناقض عجیب می بینیم. کامپیوتر ها اکنون از درگاه USB 3.1 پشتیبانی می کنند و دوربین های عکاسی همچنان از درگاه USB 2.0!

 

با توجه با اینکه سیستم وای-فای قابل توجهی در دوربین های عکاسی تعبیه نشده است انتظار می رود حداقل بازنگری ای در درگاه های ارتباطی سریالی دوربین ها شود که متاسفانه شاهد چنین بازنگری ای نیستیم.

 

امروزه در عصری زندگی می کنیم که همه چیز به سرعت رخ می دهد و تولید کنندگان راهکار های تازه ای برای افرایش سرعت عملکرد محصولات خود ارائه می دهند ولی به نظر می رسد سازندگان دوربین چنین دغدغه ای را ندارند.

 

شاید توجیه آنها این باشد که بهتر است برای انتقال اطلاعات بهتر است کارت حافظه را مستقیم به کامپیوتر متصل کرد و تنها برای ارتباط دوربین با کامپیوتر از کابل USB استفاده شود(این موضوع خود جای بحث دارد؛ قطعا برای هیچ عکاسی خوشایند نیست دوربین گران قیمت خود را با یک کابل یک متری به کامپوتر گران قیمت خود متصل کند…ولی فعلا هم از وای-فای مناسبی خبری نیست!).

 

درگاه ارتباطی USB 3.0 ده برابر سرعت بالا تری نسبت به USB 2.0 دارد و با وجود اینکه در سال 2008 این تکنولوژی معرفی شد ولی همچنان تولید کنندگان محدودی این درگاه را در دوربین های خود تعبیه می کنند.

 

7. عدم پشتیبانی از شارژر تایپ QI

 

دوربین های عکاسی

 

باتری های دوربین های عکاسی مسیر طولانی ای را طی کرده اند تا به این نقطه برسند و به نظر می رسد سفر آنها همچنان به پایان نرسیده است.

 

با توجه به نیاز های کاربر تغییرات عمده ای نیاز است تا در تکنولوژی باتری های دوربین های عکاسی ایجاد شود. شرکت های تولید کننده باتری یک قدم جلو تر از شرکت های تولید کننده دوربین به فکر تغییرات در ساختار باتری دوربین ها برداشته اند.

 

شرکت هایی هستند که باتری هایی تولید می کنند که با چندین مدل مختلف دوربین سازگاری دارند. علاوه بر این تعدادی از دوربین ها به بازار آمده اند که فاقد شارژر هستند و با کابل USB شارژ می شوند. نشانه دیگری که بازنگری در تکنولوژی باتری ها را ملزم می کند تکنولوژی شارژر های تایپ QI است که به صورت بی سیم می توانند تلفن های هوشمند را شارژ کنند.

 

علی رغم اینکه تولید کنندگان تلفن های هوشمند( به غیر از اپل) سر یک نوع شارژر برای تلفن های خود به توافق رسیده اند ولی تولید کنندگان دوربین همچنان باتری ها و شارژر های اختصاصی دارند.

 

شاید به نظر منطقی برسد که دوربین های مختلف به باتری های مختلفی نیاز دارند. ولی این مشکلی نیست که نتواند حل شود زیرا ساختار باتری های محتلف بسیار به هم شبیه هستند و تنها در برخی از المان های کوچک تفاوت دارند.

 

با این وجود مشکل اساسی کاربران با ساختار باتری ها نیست. مشکل اصلی با شارژر های آنها است.

 

تکنولوژی شارژر تایپ QI می تواند برای هر عکاسی از حرفه ای تا آماتور یک موهبت باشد. علاوه بر این امکان شارژ دوربین با کابل USB امکان دیگری است که هر عکاسی از آن استقبال می کند. ابزاری مانند پاور بانک کم و بیش در کوله پشتی هر کسی وجود دارد و اگر بتوان دوربین را هم با آن شارژ کرد بسیار قوق العاده خواهد بود.

 

8. اتصالات کابلی آسیب پذیر

 

دوربین های عکاسی

فرض کنید بخواهید با فرستنده رادیویی دوربین را کنترل کنید و هم زمان بخواهید عکس ها را به کامپیوتر انتقال دهید. همانطور که تصور می کنید چند مدل کابل مختلف به دوربین های عکاسی شما متصل است که با کوچکترین بی احتیاطی ای جدا می شوند( این موضوع خود باعث آسیب رساندن به دوربین می شود).

 

علاوه بر این به هیچ وجه نمی توان هنگام اتصال کابل به دوربین آن را در دست گرفت و حتما باید بر سه پایه با آن عکاسی کرد. برای همین بسیاری از عکاسان چندان به استفاده از این امکانات دوربین ها تمایل نشان نمی دهند. برای همین است که تولید کنندگان به سهل انگاری محکوم می شوند زیرا امکاناتی در دوربین های تعبیه شده است که قابل استفاده نیستند ولی با راه حل هایی ساده می توان آنها را به کار گرفت.

 

9.عدم نشانگر وضوح در منظره یاب (چشمی)

 

دوربین های عکاسی

 

در دهه 70 تولید کنندگان به این نتیجه رسیدند که اطلاعات نوردهی را در منظره یاب دوربین ها قرار دهند. ظاهرا در آن لحظه از تاریج به این نتیجه رسیدند که تمام اقدامات لازم را در این زمینه را انجام داده اند ولی باید آنها آگاه باشند به هیچ وجه این چنین نیست!

 

سال ها است که اطلاعات فوکوس بر منظره یاب ظاهر نمی شود که باعث می شود فوکوس به صورت دستی به مشکل بر بخورد. درست است که ساختار عدسی های مدرن به گونه ای است که نمی توان اطلاعات دقیقی از فوکوس در دیافراگم های مختلف ارائه داد ولی بسیار پیش می آید که عکاس می خواهد بداند که نقطه فوکوس تعیین شده در چه فاصله ای از او قرار دارد که اگر بر روی دست عکاسی کند به هیچ وجه نمی تواند از این موضوع آگاهی پیدا کند و اگر هم دوربین بر سه پایه قرار داشته باشد بایستی محاسبات زیادی را انجام دهد تا بتواند فاصله را تعیین کند.

 

نشان دادن فاصله فوکوس بر صفحه نمایشگر تنها چند المان الکترونیکی نیاز دارد ولی تولید کنندگان برای کاهش هزینه از افزودن این اطلاعات خودداری می کنند.

 

10.عدم نمایش اطلاعات فایل های خام

 

امکان عکاسی به صورت فرمت خام امکان بسیار خوبی است زیرا می توان نوردهی را پس از عکاسی اصلاح کرد. ولی اگر بخواهیم بهترین و دقیق ترین نوردهی را هنگام عکاسی داشت چه باید کرد؟

 

در عکاسی این قانون وجود دارد که نوردهی بر اساس روشنایی ها صورت گیرد و جزئیات از دست رفته احتمالی در تیرگی ها را هنگام پردازش فایل های خام احیا کرد.

 

مشکل اینجا است هیچ اطلاعاتی در دوربین ارائه نمی شود که روشنایی ها تا چه میزان در فایل خام حفظ شده است و تا چه میزان از اطلاعات را در تیرگی ها می توان احیا کرد. درست است که هیستوگرام این اطلاعات را نشان می دهد ولی هیستوگرام اطلاعات فایل های JPEG را نشان می دهد و در مورد تیرگی به هیچ وجه اطلاعات سودمندی ارائه نمی دهد.

 

جای خالی هیستوگرام فایل های خام کاملا احساس می شود ولی تولید کنندگان دوربین توجهی به این واقعیت ندارند. علاوه بر این دوربین ها سیستمی برای حفظ روشنایی ها دارند که به صورت اتوماتیک تیرگی ها را احیا می کند ولی هیج اطلاعاتی از کیفیت این سیستم وجود ندارد.

 

11. گزینه Help ناقص

 

 

در دوربین های عکاسی دکمه زرد رنگی تجت عنوان Help وجود دارد که با فشردن آن اطلاعات کمکی دوربین ظاهر می شود که به هیچ وجه کارایی ندارد. درست است که صفحه های نمایشگر دوربین کوچک هستند و امکان نمایش متن های طولانی را ندارند ولی اکنون با وجود توییتر کاربران به خلاصه خوانی عادت کرده اند و هر منو به اندازه یک توییت می تواند اطلاعات داشته باشد.

 

بهانه تولید کننده ها این است که در صورت تولید اطلاعات کمکی مفصل بایستی آن را به زبان های پشتیبانی شده ذر دوربین ترجمه کنند که این موضوع هم هزینه بر است هم زمان بر و هم حجم حافظه داخلی دوربین را که صرف میان افزار شده است می گیرد.

 

از أنجایی که سیستم وای فای دوربین ها همچنان پیشرفته نیست نمی توان به اطلاعات کمکی ای که بر اپلیکیشن اتصال دوربین به تلفن هوشمند ظاهر می شود اتکا کرد. در این صورت کاربر بایستی کتابچه راهنمای استفاده از دوربین را تا مدتها همراه خود داشته باشد تا بتواند از امکانات دوربین استفاده کند.

 

جمع بندی

 

شمردن سهل انگاری های تولید کنندگان به اینجا ختم نمی شود و می توان این لیست را طولانی تر کرد. این موضوع بسیار ناامید کننده است که دوربین ها در حال پیشرفته تر شدن هستند و سطح توقع کاربر را بالا می برند ولی کاربر پسند برای کاربران 20 سال پیش هستند.

 

تولید کنندگان ادعا می کنند اعمال چنین تغییراتی در دوربین های عکاسی هزینه های آنها را افزایش می دهد ولی این ادعا کمی نا معقول به نظر می رسد زیرا آنها به دنبال فروش بیش تر هستند؛ پس اگر دوربین ها کاربر پسند تر شوند بهتر و بیش تر فروش خواهند کرد.