ترجمه اختصاصی نوریاتو: علی رغم پیشرفت های بسیاری که در زمینه دوربین های عکاسی صورت گرفته است ولی همچنان نوآوری ویژه ای در تولید آنها صورت نگرفته است. با توجه به یکپارچگی اینترنت و شبکه های اجتماعی با زندگی روزمره انتظار می رود دوربین های عکاسی هم به این یکپارچگی ملحق شوند؛ ولی متاسفانه همچنان شاهد رویه قدیمی و سنتی تولید کنندگان در این زمینه هستیم.

به گزارش مجله عکس نوریاتو: به نظر می رسد اصلی ترین علت این مساله سهل انگاری در مهندسی دوربین های عکاسی باشد. تولید کنندگان به بهانه پایین نگه داشتن هزینه برای بهتر کردن ویژگی های کم اهمیت تر دوربین های عکاسی راهکار تازه ای عرضه نمی کنند؛ ولی در واقعیت امر این موضوع صرفا بهانه است و تنها می توان نام آن را سهل انگاری گذاشت. آنها به راهکار هایی که مدت ها پیش کارگشا بودند پایبند هستند و تمرکز خود را بر بهبود جنبه های تبلیغاتی محصولات خود گذاشته اند؛ غافل از اینکه برای بسیاری از جنبه های دوربین های عکاسی راهکار های تازه ای نیازمند است.

 

این یک واقعیت است که دوربین هایی که راهکار های تازه برای نیاز های کاربر تعریف می کنند می توانند بهتر به فروش برسند و دوربین های از مد افتاده از بازار رقابت خارج می شوند.

 

مهم ترین دغدغه کاربر قبل از خرید دوربین این است که بتواند لوازم جانبی مناسبی برای دوربین خود تهیه کند. در بسیاری از جنبه ها این موضوع از سوی تولید کنند ها نادیده گرفته شده است.

 

1. نبود مانت سه پایه تایپ آرکا سوییس Arca Swiss Mounting

 

سوکت 1/4 اینچی مخصوص سه پایه در انتهای دوربین های عکاسی مدت ها است به صورت استاندارد از سوی تولید کنندگان دوربین های عکاسی رعایت می شود. شاید قدمت آن به اندازه تاریخ عکاسی باشد. ولی واقعا استاندارد و علت خاصی برای حفظ این سوکت وجود دارد؟ به هیچ وجه!

 

شاید اگر از یک عکاس حرفه ای پرسیده شود که آخرین بار چه زمانی مستقیم از این سوکت برای اتصال دوربین به سه پایه استفاده کرده است پاسخی برای آن نداشته باشد زیرا به یاد نمی آورد! عکاس ها عموما از تبدیل های مختلفی برای اتصال دوربین به سه پایه استفاده می کنند و عکاسان حرفه ای همیشه از مانت تایپ آرکا سوییس استفاده می کنند.

 

مانت آرکا سوییس علاوه بر اینکه بسیار سریع و راحت نصب و جدا می شود؛ بسیار مستحکم است و احتمال جرخش دوربین را به صفر می رساند. مانت های دیگر حتی اگر بسیار محکم باشند ولی بعد از مدتی کار کردن استحکام خود را از دست می دهند و بایستی دوربین دوباره بر آنها محکم شود.

 

هرچند تعدادی از تولید کنندگان مانند فوجی فیلم و اولیمپوس برای لنز های بلند خود مانت آرکا سوییس تعبیه کرده اند ولی همچنان جای آن در دوربین های عکاسی خالی است و عکاسان باید هزینه مضاعفی برای تبدیل های مانت آرکا سوییس بپردازند.

 

2. حلقه اتصال لنز به سه پایه بسیار به قسمت مانت لنز نزدیک است

دوربین های عکاسی

در بسیاری از مواقع لنز های تله فوتو بلند بزرگ تر و سنگین تر از بدنه دوربین های عکاسی است. برای همین سه پایه به جای متصل شدن به دوربین به لنز متصل می شود.

 

ایده اصلی تولید کنندگان این است که با اتصال سه پایه به لنز لرزش دوربین و لنز به صفر برسد. این به این معنی است که هنگامی که لنز به سه پایه متصل است ضربه ای به لنز وارد شود؛ لرزشی ایجاد نمی شود. واقعیت امر این است که چنین چیزی به هیچ وجه صحت ندارد و دوربین در این حالت بسیار آسیب پذیر است.

 

برای لنز های تله فوتوی بسیار بلند دو محل اتصال سه پایه تعبیه شده است که استحکام کامل را برای دوربین و لنز فراهم می کند ولی برای سایر لنز ها چنین امکانی وجود ندارد. شاید اگر محل اتصال حلقه در مرکز لنز قرار داشت هنگام اتصال به سه پایه استحکام بیشتری حاصل می شد ولی این موضوع نیازمند متحول کردن طراحی لنز است و تولید کنندگان از تن دادن به این کار شانه خالی می کنند.

 

3. ریموت اپتیکی

دوربین های عکاسی

سال ها است که تلوزیون ها با ریموت کنترل های مادون قرمز کار می کنند و بحثی هم در مفید بودن این تکنولوژی وجود ندارد. علت آن هم ساده است؛ ما رو به روی تلوزیون هستیم و تلوزیون هم رو به روی ما! مشکل اصلی ریموت کنترل مادون قرمز این است که اگر مانعی مقابل آن وجود داشته باشد نمی تواند عمل کند.

 

هنگام عکاسی بسیار پیش می آید که عکاس از دوربین فاصله پیدا می کند و یا مجبور است که در نقطه ای پنهان شود. در این شرایط ریموت های مادون قرمز کارایی ندارند و عکاسان مجبورند هزینه مضاعفی برای فرستنده و گیرنده های رادیویی صرف کنند. در تعدادی از دوربین های جدید تکنولوژی بولوتوث تعبیه شده است که توسط اپلیکیشن سازگار با دوربین عمل می کند. تکنولوژی بلوتوث از چندین جهت بسیار سودمند است.

 

از هر نقطه ای جدا از دوربین می توان عکاسی کرد و مانند فرستنده ها و گیرنده های رادیویی نیاز نیست عنصر جانبی ای بر دوربین متصل شود. بسیار عجیب است که تولید کنندگان دوربین های عکاسی را به بلوتوث مجهز نمی کنند تا کاربر بتوانند با یک فرستنده بلوتوث ارزان قیمت دوربین را کنترل کند.

 

4.سرعت وای-فای پایین

وای-فای فقط اتصال بی سیم بین دو دستگاه نیست. میزان کیفیت و قدرت وای-فای و سرعت انتقال اطلاعات آن مهم است.

 

دوربین های عکاسی مجهز به وای-فای داخلی هیچکدام کامل نیستند و هرکدام از بخشی از امکانات تکنولوژی وای-فای را در اختیار کاربر قرار می دهند. ظاهرا تعبیه یک سیستم وای-فای همه فن حریف برای تولید کنندگان کاری مشکل است که همچنان از سیستم های وای-فای ابتدایی استفاده می کنند.

 

در میان شرکت نیکون از سایر شرکت ها حساست بیشتری به خرج داده است و تنها از سیستم ارتباط بی سیم snappbridge پشتیبانی می کند که بسیار عملکرد کندی دارد.

 

5.پشتیبانی از کارت های حافظه کند

مدت ها است که دوربین های عکاسی از کارت های حافظه UHS-I و CF پشتیبانی می کنند؛ در حالی که کارت های حافظه سریع تری مانند  UHS-II و CFast و XQD وارد بازار شده اند.

 

تنها دلیلی که تولید کنندگان دوربین ها را برای این کارت های حافظه بهینه سازی نمی کنند پایین نگه داشتن هزینه است و تنها توجیه آنها این است که بافر دوربین های به اندازه کافی بالا است و اگر قرار باشد دوربین ها از کارت های حافظه جدید پشتیبانی کنند کاربر نیاز است کارت های حافظه جدید بخرد.

 

این موضوع شاید در مورد کاربر های رده پایین صدق کند زیرا عموما به عکاسی پی در پی نیاز پیدا نمی کنند و از کارت های حافظه ای که مدت ها پیش خریده اند و یا از کارت های حافظه ارزان قیمت دست دوم استفاده می کنند. ولی کاربر های حرفه ای و رده بالا نیاز های جدی تری دارند و خرید کارت حافظه جدید را مشکل بزرگی نمی پندارند.

 

در این زمینه تولید کنندگان تصمیمات عجیب غریبی می گیرند. به عنوان مثال نیکون در دوربین D7500 کارت حافظه جانبی را حذف کرده است و تنها از یک کارت حافظه پشتیبانی می کند.

 

شاید تصور شود این دوربین با حذف این ویژگی, ویژگی بهتری مانند پشتیبانی از یک کارت حافظه سریع را اضافه کرده است. ولی به هیچ وجه این چنین نیست و از همان کارت حافظه SD UHS-I پشتیبانی می کند.

 

توجیه شرکت نیکون این است که کاربران این دوربین عکاسان جدی نیستند و نمی خواهند هزینه اضافه برای کارت حافظه بپردازند و این کاربران اگر تصمیم به ارتقای دوربین به دوربین های پیشرفته را داشته باشند ناچارند کارت حافظه جدید و گران قیمت خود را دور بیاندازند زیرا دوربین های پیشرفته هنوز از کارت های حافظه قدیمی پشتیبانی می کنند. ولی این توجیه توجیه مناسبی نیست زیرا دوربین D7500 پیشرفته ترین دوربین غیر فول فریم نیکون است و کاربران آن علاقه مندان مستعد عکاسی هستند که از اتفاق لوازم جانبی متنوعی برای دوربین های خود تهیه می کنند.

 

در ثانی این کاربران پس از چند سال به دوربین های فول فریم ارتقا پیدا می کنند. چرا باید دوربین های فول فریم آینده همچنان از کارت های حافظه قدیمی پشتیبانی کنند؟!

 

شرکت نیکون تنها شرکتی نیست که چنین تصمیماتی می گیرد. سونی در دوربین a9 خود دو کارت حافظه در نظر گرفته است که فقط یکی از آنها UHS-II است! آیا واقعا علت این تصمیم پایین نگه داشتن هزینه است؟

بخش دوم